Aosta 2014

Italycaravan

Het is alweer bijna een jaar geleden dat we een langere periode vrij hadden en op vakaval di rhemesntie gingen.Stephan heeft in augustus vorig jaar een huis gekocht en we hebben de afgelopen acht maanden volop geklust. Alles is nu in een afrondende fase en kunnen we even de boel de boel laten.
Onze vakantiebestemming dit jaar is Noord Italië. Het Aosta-dal, Rhêmes St. Georges om precies te zijn.
Een gebied met nog veel ongerepte natuur en mooie bergen. We hebben een camping uitgezocht in het Nationaal Park Gran Paradiso: Camping Val di Rhemes. We gaan erheen zonder te reserveren. Enerzijds zijn we nog vroeg in het seizoen en aan de andere kant laat de gezondheidstoestand van de vader van Mart te wensen over. Er bestaat zelfs de mogelijkheid dat we niet, of pas later kunnen gaan, of dat we eerder dan gepland terug zullen moeten komen. Stephan gaat weer gezellig met ons mee.









De heenreis

Zondag 29 juni 2014
aosta-002Onze eerste reisdag. De wekker loopt om 7.00 uur af. We willen graag tussen 8.00 en 9.00 uur vertrekken. Het heeft de afgelopen twee dagen alleen maar geregend, dus hebben we nog niet alles kunnen inpakken. Gisteravond nog naar de weersvooruitzichten op onze vakantiebestemming gekeken. Helaas werden de daar ook niet zo heel vrolijk van. Maar er is niets veranderlijker dan het weer dus……
Om 8.45 uur verlaten we onze woonplaats op weg naar Zuid Duitsland. aosta-011We reizen in twee etappes. Vandaag ongeveer 423 KM en morgen 469 KM. Het is erg rustig op de autosnelweg. Op zondagen is er in Duitsland bijna geen vrachtverkeer. De mineur zit in het weer. Het regent af en toe en de temperatuur komt niet boven de 15 graden. Dit laatste wordt beter naar mate we zuidelijker komen. Bij aankomst op de overnachtingscamping is het zelfs 21 graden en schijnt het zonnetje (nog even)
Het is niet onze eerste keer op deze passantencamping, dus we kennen de regels en staan in no time netjes in de rij op het passantenstuk. Tegen 17.30 uur op weg naar het “vaste” restaurant. We hopen stiekem dat de TV er aan zal staan. Vanavond voetbalt het Nederlands Elftal voor een plek in de kwart finales van het WK.  Ja hoor, de TV staat aan, dat is een meevaller, nu maar hopen dat "we" ook winnen.
We bestellen onze maaltijd en kunnen in ieder geval de eerste helft voetbal kijken. Heaosta-020t gaat nog niet zo gemakkelijk. Onze tegenpartij Mexico is veel aan de bal en gelukkig hebben wij een goede keeper.
Het is nog 0 – 0 als we weer in de rust van de wedstrijd terug naar de camping lopen. Hier op zoek naar een radiozender die de wedstrijd mogelijk verslaat. Als we die eindelijk gevonden hebben is het al 1 – 0 voor Mexico. Gelaten volgen we het commentaar op de Duitse zender, die alleen de hoogtepunten verslaat. We geloven er niet meer in. Maar toch, het venijn zit in de staart. Uiteindelijk is er een gelijkmaker en in de laatste minuut van de extra speeltijd nog een penalty voor Nederland die verzilvert wordt. Hup Holland Hup….Nederland in de kwart finale. Met een heerlijk gevoel gaan we slapen, morgen is er weer een lange reisdag…

Maandag 30 juni 2014
Het is weer even wennen, dat slapen in de caravan. Maar we hebben alle drie voldoende nachtrust gehad. Omdat we nog aangekoppeld staan, kunnen we al snel weer onze reis vervolgen.
Het is nu drukker op de autosnelweg, maar gelukkig geen files. Ook de reis door Zwitserland gaat prima. We rijden een route die we nog niet eerder gedaan hebben, maar onze navigatie is prima.
aosta-047Richting Italiaanse grens verlaten we de autosnelweg en klimmen we over de provinciale weg omhoog richting de tunnel door de grote St. Bernard. Die is maar kort 5.800 meter, vrijwel recht en goed verlicht. Na het verlaten van de tunnel hoeven we nog maar zo’n 40 KM tot aan onze eindbestemming. Echter worden dit een tiental KM meer, want we missen ergens de juiste afslag.
Lang leve de navigatie, die ons toch veilig naar de juiste plek loodst.
De laatste Km naar de camping gaan weer over een redelijk steile en kronkelige weg. Het is ook een smal dal. Links van de weg gaat het steil omhoog en rechts steil omlaag. Oei, is hier wel plek voor een camping? Tuurlijk wel, maar toch…..campingHet is een mooi gelegen camping met zeer vriendelijke mensen en er zijn nog genoeg plekken vrij. We mogen zelf kiezen waar we willen staan. De zon schijnt heerlijk. Maar zoals al gezegd, het is een smal dal, en tegen 17.30 uur is de heerlijke zon al verdwenen en koelt het snel af. We zijn nog niet gewend aan het buitenleven en kruipen na het avondeten lekker in de caravan. Het zal hier sowieso koelen zijn dan we gewend zijn, de camping ligt namelijk al op 1150 meter. Ook deze tweede dag komt ten einde, en toch wel vermoeid van alle indrukken en de reis kruipen we rond 22.00 uur onder de wol.



Rhêmes St. Georges
Dinsdag 1 juli 2014
aosta-060Als ik om 7.00 uur door het caravanraampje naar buiten kijk, zie ik dat de zon al één kant van het dal beschijnt. Mooi weer dus. We blijven nog lekker even liggen. De temperatuur in de caravan is 11 graden, buiten zal het nog iets frisser zijn, en dus nog ff wachten tot de zon haar werk doet.
Tegen 8.00 uur ga ik de broodjes halen, en dekken we de ontbijttafel. Lekker in het zonnetje ontbijten, wat wil je nog meer.
Na het ontbijt worden de douches getest. Ook prima in orde, schone douches en lekker (gratis) warm water. Van de eigenaresse van de camping begrepen dat we voor vers vlees in Villeneuve terecht kunnen (dat is ongeveer10 km rijden), maar we kunnen ook aangeven wat we willen, zo moet toch nog boodschappen doen. Geef aan dat we liever zelf gaan want we willen ook nog tanken en pinnen.aosta-064
Op naar Villeneuve. Het is een typisch Italiaans bergdorpje. Smalle straatjes en mooie oude gebouwen. Halverwege het dorp kunnen we de slagerij niet missen, want een man met wit schort vol vlekken steekt de straat over en gaat, juist ja, een pand binnen waar de salami voor het raam hangt. Dat is een meevaller, die hadden we beslist niet zo snel gezien. Er tegenover ligt een market. Een winkeltje met een inrichting van voor onze begrippen 50 jaar geleden, maar ze hebben bijna alles. Voor te tanken moeten we meer richting provinciaalse weg, en bij de pinautomaat (Bancomat) stoppen we op de weg terug naar de camping.
Na de lunch aosta-063gaan we een mogelijke tocht voor morgen uitzoeken. Ik loop even langs de receptie voor een wandelkaart van het gebied. Ze heeft zelfs een wandelgids in het Nederlands. Die mag ik van haar inkijken en kan hem eventueel ook kopen. Het is een gids geschreven door Robert Weijdert. Van hem hebben we al een gids maar niet zo uitgebreid van dit gebied. Samen met de wandelkaart en onze gidsen op zoek naar een mooie tocht om mee te beginnen. We willen graag en niet te groot hoogteverschil in onze eerste tocht. We hebben de afgelopen maanden heel weinig gewandeld en dus helemaal niet in vorm (voor zover we dat kunnen zijn). We vinden een tocht met een hoogteverschil van 400 meter, moet te doen zijn. Nu hoeft alleen nog maar het weer mee te werken. Van Weeronline krijgt het weer voor morgen helaas maar een 6, even afwachten hoe dat gaat uitpakken. Tegen het avondeten is de bewolking flink toegenomen en begint het licht te regenen….





Woensdag 2 juli 2014
rhemesHet heeft bijna de hele nacht geregend en het gaat in de ochtend gewoon door. Geen urgentie om “op tijd” op te staan. Tegen 8.00 uur ga ik het brood halen en ontbijten we. Aangepaste planning. We gaan vanochtend met de auto weer richting Aosta, naar de supermarkt om wat voorraad aan boodschappen te halen. We hopen dat het na de middag voldoende opklaart om nog een wandelingetje te maken. De opklaringen vallen tegen. Toch willen we even de benen strekken en lopen in een bijna droge periode het dorp Rhemes Saint George even door.
Weeronline geeft het weer voor morgen een 9. Dat beloofd wat, vandaag moesten we het doen met een 5. De rest van de avond wordt er gelezen en de rugzakken al deels ingepakt. Morgen gaan we dan toch eindelijk onze eerste tocht hier maken en wat van de mooie natuur zien…..




Riffugio Benevolo

Donderdag 3 juli 2014
aosta-073Om half 8 opstaan, ontbijten en gereed maken voor vertrek. De hemel is strak blauw, het beloofd een prachtige dag te worden. Om even na 9 uur staan we in Thumel op de parkeerplaats. Het is best nog fris buiten, we zitten hier op 1879 meter. Bestemming voor vandaag, in ieder geval de Riffugio Benevolo (2285m), daarna zien we wel. We beginnen al meteen een beetje te klimmen en kunnen tijdens onze (noodzakelijke) rustpauzes genieten van geweldige uitzichten. Daarna komen we op een soort plateau en kunnen in de verte de hut al zien liggen. Om die te bereiken moeten we nog een behoorlijk aantal hoogtemeters overbruggen. Tijdens het omhoog lopen, baal ik aosta-088ervan dat mijn conditie te wensen over laat. Eenmaal boven voelt het als een kleine overwinning. Tijd voor te lunchen en onze vanochtend gesmeerde boterhammen gaan erin als zoete koek. Het is pas 12.00 uur, wat doen we? Terug naar de auto, het is onze eerste tocht en we zouden het rustig aan doen. Of toch nog verder, het weer is geweldig, het is hier prachtig en morgen zijn de weersvooruitzichten stukken minder. Tja, moeilijk, zeker als het eerste deel van de tocht al geen appeltje eitje was. De bergen lonken en we besluiten verder te lopen. We hadden een route hier gepland, maar dat is nog 3 uur lopen en 400 hoogtemeters te gaan. Afgesproken wordt dat als het te zwaar wordt, wel om zullen keren. Daar gaan we dan. Het gaat steeds beter, we zijn inmiddels ook al aan de hoogte gewend. Daarbij zijn er ook nog geen steile stukken geweest. We lopen verder richting gletsjers. Wat is het hier toch ontzettend mooi en lekker stil. We genieten.

aosta-124


Op de kaart zien we dat we nu ongeveer halverwege de tocht zijn met nog een klim voor ons. We gaan de uitdaging aan. Trots bereiken we het hoogste punt en nemen hier even een iets langere pauze. Als aosta-148we het pad weer verder volgen, lopen we door stukken sneeuw. Dan staan we ineens op een punt waar het pad niet meer duidelijk zichtbaar is. We moeten onszelf ongeveer een meter over steile rotsen laten zakken op een sneeuwvlakte om verder te kunnen. Het gaat gelukkig goed en we vervolgen de route. Dan zien we in de verte beneden een piepkleine hut liggen. Daar moeten we in eerste instantie weeaosta-153r naar toe. Het pad daalt geleidelijk maar is bezaait met stenen, dus bij iedere stap moet je goed blijven opletten waar je je voeten plaats. Zeker op de plekken naast een afgrond. Moe maar voldaan arriveren we weer bij de hut. Het is de hele dag al erg warm en we zijn bijna door ons drinken heen. We bestellen daarom iets te drinken en nemen er een stuk appeltaart bij (specialiteit van het huis). Dan weer verder, we hebben nog een afdaling naar Thumel voor de boeg. De brandende zon en onze eerdere inspanningen van vandaag maken het zwaar. Er lijkt geen einde aan te komen. Vermoeid bereiken we om 17.30 uur onze auto. Snel terug naar de camping om daar bij te komen van deze geweldige ervaring. Het was, ondanks alles, zeker de moeite waard. Die avond lig ik “op tijd” op een oor. Welterusten……

Vrijdag 4 juli 2014
Uitslapen, in ieder geval tot de zon in het dal schijnt en we lekker buiten kunnen ontbijten. Helaas aosta-158schijnt om 9.00 uur nog steeds geen zon. Het hele dal is in mist gehuld. Dan maar zonder zon ontbijten. De spieren voelen redelijk goed na de inspanningen van gisteren, we zijn dus niet “te ver” gegaan. Vandaag staat boodschappen doen op de planning. We merken dat het weer in Aosta zelf net iets vriendelijker is als in het dal waar wij verblijven. Zo is het in Aosta bewolkt met af en toe zon, en wij zitten bijna in de wolken. Helaas verbetert het weer in de loop van de dag niet, het blijft zwaar bewolkt met af en toe een bui. De vooruitzichten zijn ook niet super. Toch besluiten we voor morgen een nieuwe wandeltocht te plannen. Morgen is één van de betere dagen. Na het avondeten maken we een kort ommetje bij de camping om vervolgens de rest van de avond in de caravan te luisteren naar de regendruppels die op het dak vallen.




Val di Valsaverenche
Zaterdag 5 juli 2014
De weersvooruitzichten zijn goed en in de ochtend verwelkomt ons dan ook de zon afgewisseld metaosta-171 wolken. We gaan weer een tocht maken. De keuze is gevallen op een tocht in het Val di Valsaverenche (dal naast het onze) met als startpunt het plaatsje Pont (einde van het dal). Ook vandaag gaan we weer de strijd aan met de hoogtemeters. Onze eindbestemming is Riffugio Vittorio Emanuelle II op 2735 meter. Om deze hut te bereiken moeten we 772 meter omhoog lopen. We vertrekken om 10.00 uur vanaf de parkeerplaats. Het pas omhoog is prima en er aosta-228zijn veel serpentines in aangelegd om de stijging enigszins te matigen. Omdat het echter alleen maar stijgen is, hebben we de nodige pauzes. Maar het uitzicht vergoed veel. Zo krijgen we zelf een reebokje op de foto, en een murmeltier (marmot). Langzaam komt ook de Gran Paradiso tevoorschijn. Voor deze tocht is een tijdsduur van 2 uur en 10 minuten aangegeven. Als die verstreken is, hoop je stiekem dat je eindbestemming in zicht komt. We moeten nog even doorstappen, maar na 2 uur en 40 minuten zijn we er en vergeten we de inspanning die we gedaan hebben om tot hier te komen snel. Het is druk bij de hut. Hier verzamelen veel alpinisten die van hieruit bijvoorbeeld de Gran Paradiso zullen beklimmen. Dit is voor ons helaas een maatje te groot. We kunnen hier alle drie wel uren blijven zitten genieten, maar we moeten ook nog terug.





aosta-214

aosta-216


Langs dezelfde weg dus weer omlaag. Nu gaat dalen gelukkig sneller (je hebt minder pauzes nodig)
maar het vraagt weer inzet van andere spieren. Bijna beneden trakteren we onszelf nog op een ijsje bijaosta-240 een bar/restaurantje naast het pad en om 16.00 uur staan we weer naast onze auto. Wat hebben we weer genoten. In ongeveer 30 minuten rijden we weer terug naar de camping. We hebben nog een drukke avond voor de boeg. Douchen, eten, en gereed maken voor de voetbalwedstrijd van het Nederland elftal. Maar eerst voetbalt België. Er zijn veel Belgische kampeerders op de camping en die zitten dan ook helemaal verkleed en geschminkt in het Rood/geel/zwart om 18.00 uur in de kantine van de camping. Deze wedstrijned-costad komt voor ons te vroeg (qua tijd) maar we leven wel met hun mee als ze helaas het WK moeten verlaten. Dan komt onze wedstrijd (Nederland – Costa Rica). De nuchtere Nederlanders op de camping hebben slechts een stel helemaal verkleed en enkelingen in een oranje T-shirt. Wat een spannende wedstrijd. Ik (en ik ben geen kenner) vind dat ze goed spelen, maar de bal wil maar niet tussen de palen. Vele malen staat er een paal, en lat of een keeper in de weg. Ook tijdens de verlenging wil het nog steeds niet lukken. Het wordt penalty’s nemen. Dit vind ik verschrikkelijk en durf bijna niet te kijken. De spanning is voelbaar. En dan yes yes yes, we hebben het gehaald. We zitten in de halve finale. Super trots op “onze jongens”. Eigenlijk veel te laat kruipen we om 01.00 uur lekker onder de wol.



Zondag 6 juli 2014
Speciaal voor de zondag hebben we croissants bij het ontbijt. De zon schijnt en het is eigenlijk een prima dag om te wandelen. Echter om een lange tocht te maken, zijn we te laat op gestaan, en zijn de spieren nog niet geheel hersteld van de tocht van gisteren. Na de middag vertrekken Mart en ik voor aosta-246aosta-251een wandeling vanaf de camping. Phoe, dat valt tegen. Hier in het smalle dal gaat iedere tocht meteen flink omhoog. Dit was niet de bedoeling maar we bijten door, uiteindelijk komen we boven. Na ongeveer 1 uur lopen bereiken we een soort richel. Hierlangs loopt het pad verder maar we zullen ergens weer naar beneden moeten. Het is een mooi pad met af en toe ook mooie uitzichten (we lopen door het bos). Wat echter wel heel vervelend is dat er hier ontzettend veel vliegen zitten die continue om je heen vliegen. De afdaling is net zo pittig als de klim. Pas als we het bos verlaten zijn de vliegen ook weer verdwenen. Terug op de camping trakteren we ons op een lekker ijsje. Dat hebben we wel verdient.
Na het avondeten wordt een planning gemaakt voor de komende dagen. De weersvooruitzichten blijven somber. Toch zoeken we alvast een nieuwe tocht uit voor als het weer toch beter zou gaan uitpakken. De verwachte regen voor deze avond heeft zich ook nog niet aangemeld.




Maandag 7 juli 2014
Met de verwachting dat het de hele dag zal gaan regenen maken we geen haast met opstaan. Verbaasd als ik om 9.00 uur uit de caravan kom en de zon schijnt. Prima toch. Lekker ontbijt buiten en daarna weer boodschappen doen. Als we tegen 12.00 uur terug rijden naar de camping vallen de eerste regendruppels. De rest van de dag volgen droge en natte periodes elkaar af. Het onstabiele weer is echter in heel het alpengebied, zelfs in een groot deel van Europa. Het is dus niet makkelijk om uit te wijken naar beter weer. We overleggen met elkaar en besluiten om morgen dan toch maar te gaan inpakken om terug naar Nederland te gaan.

regen


Inpakken
Dinsdag 8 juli 2014
aosta-270Afgelopen nacht heeft het weer flink geregend. Dataosta-272 bevestigd sterker ons besluit om in te pakken. Eigenlijk is inpakken zo gebeurd, alleen de natte zaken (voortent en kleine tent van Stephan) nog. Halverwege de middag komt een weersverbetering. Prima, dan kunnen de laatste dingen ook nog enigszins droog mee. Als we de kleine tent aan het afbreken zijn, hangen er alweer donkere wolken in het dal. Maar de regen blijft uit. Dan ga je weer twijfelen; zouden de weersvooruitzichten dan onjuist zijn. Volgens weeronline niet…..





De terugreis

Woensdag 9 juli 2014
Meteen als ik wakker ben, verstuur ik een sms naar Robin. Die is, als het goed is, inmiddels weer veilig op Schiphol geland (heeft half jaartje in Australië gestudeerd). Ik wil haar graag welkom heten terug in Nederland.
De weergoden lijken ons te plagen. Het weer is best goed. Niet de verwachte regen.
Maar wel hebben nu eenmaal ingepakt en gaan naar huis.
Ik ga afrekenen en krijg van de vriendelijke eigenaar nog een presentje mee. Ook nog even gedag zeggen tegen zijn vrouw en dan vertrekken we. 469 KM voor vandaag. Het eerste stuk is binnendoor. De meeste bergen zijn vrij van bewolking en het doet toch even zeer hier te moeten vertrekken. Naar mate we hoger komen (richting tunnel) neemt de bewolking tot. De grote ST Bernhard ligt wel in de aosta-276wolken. Als we aan Zwitserse kant de tunnel weer verlaten, rijden we ongeveer in de wolken en begint het te regenen. De reis verloopt voorspoedig maar het regent de hele dag. Bij wegwerkzaamhedenrond Frankfurt staan we helaas een uur in de file. Pas om 18.30 uur arriveren we op de overnachtingscamping. Aan de jongedame van de receptie vraag ik of vanavond de voetbalwedstrijd in de kantine van de camping te zien is. Helaas nee, hiervoor moeten we naar Gasthof Engel. Komt dat goed uit want daar gaan we toch eten.
We hebben trek, dus meteen nadat we de caravan op de plaats gezet hebben, lopen we naar de Engel. We bestellen en ik vraag toch voor de zekerheid even naar de wedstrijd. Ja hoor, als er voldoende mensen willen kijken, kan dat. We zijn inmiddels met 12 Nederlanders, dus dat komt goed. Als we klaar zijn met eten, duurt het nog bijna 2 uur eer de wedstrijd begint. We besluiten nog even terug naar de caravan te gaan om al alles gereed te maken voor de nacht, dan kunnen we er straks zo induiken.
21.45 uur zitten we met inmiddels 18 Nederlands gereed voor de buis.
De Nederlanders en de Argentijnen zijn aan elkaar gewaagd. Aan beide kanten wil de bal niet tussen de palen. Het wordt verlengen en uiteindelijk weer penalty’s. Helaas worden er door de keeper van Argentinië 2 penalty’s gestopt en gaan wij niet door naar de finale. Het is inmiddels weer 01.00 uur. We gaan terug naar de camping en zijn snel daarna in dromenland….

Donderdag 10 juli 2014
Vandaag de tweede etappe. De lucht is nog steeds grijs en het regent af en toe. Naar mate we aosta-287noordelijker komen, verbeterd het weer. Vandaag gelukkig geen files. Om 16.00 uur rijden we de caravan thuis op de binnenplaats. De zon schijnt, wat willen we nog meer. Dan komen Peter en Lillian nog even op bezoek. Ze zijn bij pap en mam geweest. Het gaat helemaal niet goed met pap. Het zou best wel eens heel snel afgelopen kunnen zijn. Dit is niet fijn om te horen, maar we zijn nu nog meer tevreden met ons besluit om de vakantie af te breken. Het moest gewoon zo zijn…..





Vrijdag 11 juli 2014
Lekker uitslapen. Tegen 9.00 uur toch maar opstaan, we willen nog van alles doen vandaag. Uitpakken, boodschappen doen, bij pap en mam langsgaan enz.
Om 11.00 uur gaat de telefoon. Geen leuk nieuws. De vader van Mart is vanochtend overleden…….

Wil je graag meer foto's zien, neem dan een kijkje in het fotoalbum