Bali 2009


                         





Ontdek het mooiste eiland van Indonesië!  

Bali is méér dan strand alleen. Tijdens deze reis maakten we kennis met de vriendelijke bevolking, eeuwenoude tradities en adembenemende natuur met glooiende heuvels. We zagen onder andere een traditionele Barong dansvoorstelling in Ubud, en maakten een wandeltocht door de rijstvelden. We bezochten verschillende tempels, en zagen de zon ondergaan bij Tanah Lot. 








Onderweg

Maandag 7 september 2009
Thuis alles gereedmaken, en dan vertrek naar Aalsmeer.We overnachten nog in Hotel Chariot (Aalsmeer) zodat we morgen niet in alle vroegte richting Schiphol hoeven te reizen. Bij aankomst in Aalsmeer blijkt er kortsluiting te zijn geweest in het hotel. Hierdoor is “onze” kamer niet in gebruik en hebben ze voor ons gereserveerd in het IBIS hotel (10 minuten verderop) We kunnen wel morgenochtend in het Charoit komen ontbijten en ook onze auto kan er gedurende onze reis blijven staan.
Het IBIS hotel is erg groot en onze kamer is netjes. We gaan eten in het restaurant op de 4de verdieping. Daarna nog even TV kijken maar vroeg onder de wol, morgen wordt een lange dag….

Dinsdag 8 september 2009
De wekker loopt af: 6.30 uur.
Ontbijten in het Charoit en om 8.30 uur al met de shuttlebus naar Schiphol. Gelukkig mogen we meteen inchecken en hoeven we niet meer op onze koffers te letten. We hebben geen plannen om iets Taxfree te kopen, dus lopen we maar even langs de winkeltjes om daarna op zoek te gaan naar een zitplaats met koffie in de buurt van de gate waarvan we vertrekken. Nog eventjes mam bellen….
Rond 10.30 naar de gate. Ons vliegtuig is net geland. Vanaf 11.00 uur begint de boarding. Wat een gedoe, zelfs de broekriem (Mart) moet af voor hij door het detectiepoortje kan, alle vloeistoffen moeten apart. En de handbagage van Mart gaat tot 3x door de röntgen. Open maken dus. Wat blijkt: aan zijn brilkoker zit een ijzeren strip. Onthouden voor de volgende poortjes dus….
Rond 11.30 uur instappen. We zitten boven de vleugel lekker met z’n tweeën naast elkaar. Het is een luxe vliegtuig, alles ( deken, kussen en koptelefoon) ligt al gereed en iedere stoel heeft z’n eigen (tv) scherm.
Mooi op tijd (12.00 uur) vertrekken we voor een vlucht van 12 uur.
Op het scherm is continue te volgen waar we zijn en hoelang nog tot Kuala Lumpur. Ook is te zien waar het op de wereld dag of nacht is. We vliegen de nacht tegenmoet….
De service aan boord is SUPER. We krijgen zelfs 3x eten en volop te drinken. Alleen het ontbijt (5.00 uur Maleisische tijd = 23.00 uur Nederlandse tijd) een warm omelet valt erg zwaar…
Tot morgen………

Woensdag 9 september 2009
Ongeveer 6.00 uur plaatselijke tijd landen we op Kuala Lumpur.
Het is nog donker en op het vliegveld is het niet zo druk. We gaan meteen op zoek naar de gate voor onze volgende vlucht, maar die hebben we al snel gevonden. En nu wachten: ongeveer 3½ uur. Op het vliegveld is het koud (hier hadden we niet op gerekend) en we zijn ook wel moe. Helaas geen lekkere relaxstoelen om in te pitten.
9.20 uur weer boarding, weer door de detectie. Nu gaat de piep als ik er zelf doorloop. Moet nu apart voor te fouilleren. Blijkt, dat de bril die ik nu op heb, ook ijzer te bevatten (moet je maar weten) We krijgen meteen de visa-aanvraag om in te vullen en om 9.45 uur gaan we aan boord.
Wat valt dat tegen. Waar zijn de luxe stoelen en waar is de deken? Tja, dit is een “binnenlandse” vlucht. Maar voor de rest is ook hier weer alles goed verzorgd. Alleen de geur van eten (weer kip met rijst) daar heeft mijn maag moeite mee.
12.45 uur landen we op Denpasar (Bali)In lange rijen door de douane en dan op zoek naar de koffers. Even nog geld pinnen en naar buiten. We worden duidelijk zichtbaar opgevangen door een FOX medewerker en in no-time afgeleverd bij Hotel Novotel in Benoa. Dit is erg mooi en ook onze kamer mag er zijn.
Maar oohh wat zijn we moe….. lekker even rusten en de wekker gezet….
17.30 uur douchen en dan eens goed kijken waar we terecht gekomen zijn, en natuurlijk eten, maar nu even geen rijst. Het wordt hamburger met frites op een heel aparte manier.
20.00 uur doodmoe, we gaan slapen. Hopelijk lang genoeg om in het juiste ritme te komen.




Benoa (Nusa Dua)

Donderdag 10 september 2009
Tegen 8.00 uur opgestaan. We hebben niet aan een stuk, maar wel goed geslapen. Op naar het eerste ontbijt hier. Spannend!!
Er is keuze genoeg. We kiezen toch voor dingen die bekent zijn zoals croissant, pannenkoek, jus d’orange en fruit. Ook de koffie is goed te drinken.
10.15 uur Terug naar de lobby. We hebben een afspraak met een FOX reisleidster Mej. Novita.We arriveren gelijktijdig, ze is te herkennen aan een FOX map. Het is een leuk gesprek. Aan alles is gedacht: tijden van transfers naar de andere hotels, de excursies zijn al ingepland en zelfs ons vertrek, dat gelukkig nog ver weg is, staat al op papier. Zelf hebben we ook ons huiswerk gemaakt, en besluiten toch 2 excursie naar andere dagen te verplaatsen. We krijgen dan wel een engels-sprekende gids maar that’s no problem.
Nu we toch in de lobby zijn nog wat dingen regelen. Opnieuw pinnen en kijken waar we kunnen internetten. Omdat free-internet niet werkt zoals wij dat zouden wensen, kopen we 30 minuten online. Snel even berichtjes sturen naar de thuisblijvers.
En dan eten. Alweer eten ?!? We kiezen voor een licht verteerbare salade. Lekker en zeker genoeg.
Terug naar onze kamer, omkleden, we willen de omgeving gaan verkennen. Nou ja omgeving; één lange straat met overal eettentjes en plenty mensen die wel vervoer voor je willen regelen. Zelfs iedere taxi (en dat zijn er veel) toetert om je aandacht te krijgen.
Terug op de kamer hebben we het superwarm gekregen. Wie gaat ook midden op de dag in de volle zon wandelen……..? Snel onze badkleding aan, we nemen een verkoelende duik in één van de zwembaden. Heerlijk!!
Tegen 19.00 uur toch wel weer trek. Wat en waar gaan we eten? De keuze valt op het Croco-restaurant waar we vanmiddag ook waren.We kiezen saté met rijst.
Na het eten lopen we nog even naar de overkant (daar is het hoofdgebouw en de receptie) We horen muziek. Op een afstand kijken we naar een groep dansers. Aangezien we nog niet helemaal in het Balinese ritme zitten, besluiten we terug te gaan naar onze kamer. Tegen 21.30 uur gaan de oogjes toe. Morgen is er weer een dag………

Vrijdag 11 september 2009
Weer rond 8.00 uur opgestaan. Waren wel al vroeger wakker van alle geluiden die hier in het hotel zijn. Op naar het ontbijt. We weten nu al hoe het gaat en we smullen ervan. Dan samen de planning voor vandaag doornemen. Niet te druk maken, we hebben vanavond al het FOX diner.
Gekozen word voor zwemmen en relaxen bij het zwembad waar we gisteren ook waren.
Tegen 12.30 uur nuttigen wij onze lunch: Nasi goreng. Jammie is wel heel erg lekker.
Na het eten een wandeling langs het strand om uiteindelijk weer terug te keren op onze kamer.
Gereedmaken voor het avondprogramma: FOX diner en Jegog-dans
18.15 uur: Ruim op tijd zijn we weer aan de receptie. De chauffeur is er ook al maar we moeten nog wachten op andere gasten. Van hieruit nog langs het Aston hotel om nog meer FOX reizigers op te halen.
Het is inmiddels donker geworden, maar de chauffeur brengt ons veilig door het drukke verkeer naar de plaats van bestemming. Het is een groot complex met vooraan een podium. Inheemse muziekinstrumenten staan al gereed.
Eerst wordt er gegeten. Het is een buffet. Het eten is geweldig en we eten ons buikje rond. Om 20.00 uur begint de show. Op ’n soort bamboe-xylofoon wordt muziek gemaakt, en drie jonge dames en drie heren dansen beurtelings op het ritme van de muziek. De voortstelling duurt ruim een uur.
Alleen jammer dat er niets werd verteld over de dans en de betekenis ervan. Toch hebben we genoten van de avond: Een pluim voor de organisatie.
Buitengekomen staat onze chauffeur alweer gereed en zoals we al gewend zijn, worden we weer veilig voor de deur van ons hotel afgeleverd.
Het was een fijne dag………


Oleh Oleh tour

Zaterdag 12 september 2009
Vandaag uitslapen. Tot 8.30 uur langer lukt niet.
We ontbijten wat later, komt beter uit met de geplande middagexcursie: de Oleh Oleh tour Ubud en omgeving.
Na het ontbijt nog even lekker naar het zwembad.
Tegen 12.30 uur naar de receptie, we hebben dan ook nog even tijd om onze e-mail te checken.
De bus van FOX is duidelijk te herkennen, we stappen in en beginnen aan het avontuur van vandaag. Op verschillende plaatsen worden mensen opgehaald en we worden naar een verzamelpunt gebracht. Daar krijgen we koffie en worden de groepen ingedeeld (op taal).
Onze reisleider is een man in een soort Balinese klederdracht en met een grappig Bali-Nederlands accent.
Oleh Oleh betekent souvenirs. Onze excursie gaat dus langs commerciële bezienswaardigheden.
Onderweg krijgen we informatie over de dingen waar we langs rijden.
Als eerste bezoeken we in Celuk een zilversmid. Bij de ingang zijn enkele dames aan het werk.
Binnen in de winkel zijn meer sieraden dan je lief is, we kopen toch maar niks.
De bus brengt ons verder naar Ubud. Deze plaats staat bekent om de vele kunstenaars. Eerst bezoeken we een galerij met schilderkunst. Er zijn erg mooie schilderijen tussen maar ook hier laten we geen Ruphia achter. Nu op naar de markt in Ubud, we krijgen tijd om te shoppen en te eten. Dat laatste doen we maar het eerste, we hebben immers niks meer gehad sinds ons ontbijt, dus we lusten wel wat. We bezoek een piepkleine eetgelegenheid. Het is er schoon en het personeel erg vriendelijk. We bestellen Nasi goreng en fris. Het is lekker en niet duur, we betalen voor alles 50.000 Rhp (=3,50) Toch ook nog even naar de markt, dat wordt duurder. Ik zie een mooie sarong maar ben niet zo goed in afdingen. Een sarong is een doek, vaak met batikopdruk, die je als een wikkelrok kunt dragen. De prijs is achteraf nog redelijk, meer oefenen maar genoeg voor vandaag. De bus brengt ons weer verder. We gaan naar een theater om daar een dansvoorstelling te zien: de Kecak-dans. Hierbij geen muziek maar een koor van mannen die voornamelijk cak cak ten gehore brengen. Zonder dat er gesproken wordt zien we een soort toneel. De kleding van de spelers is bijzonder en erg kleurrijk. We hebben een Nederlandse tekst gekregen zodat we het verhaal een beetje kunnen volgen.
Het was zeker de moeite waard.
Weer verzamelen: De bus zal ons terugbrengen naar de hotels, wij zullen de laatste zijn, ons hotel is aan het einde van de rit.
20.45 uur We zijn er. Hier is nog een kleine Pasar Malam aan de gang. Een kleine, uit hout gesneden, lachende Boeddha gaat met ons mee.
Terug naar onze kamer, lekker douchen en mijn verhaal schrijven. Ook vanavond niet te laat naar bed, morgen weer excursie…..


Bali sunset tour

Zondag 13 september 2009
Om 6.00 uur al wakker. Blijven liggen tot 7.00 uur. We besluiten te gaan zwemmen.
Heerlijk hele zwembad voor ons alleen. Na ’n uurtje terug naar de kamer, omkleden en ontbijten.
Vandaag kies ik voor gebakken rijst met een omelet, we zijn tenslotte op Bali en niet in Nederland. Het is voor herhaling vatbaar.
12.30 uur weer op weg naar de receptie. We worden rond 13.00 uur opgehaald voor onze tweede excursie: de Bali sunset tour. Na de gebruikelijke ophaalperikelen, koffie enz. start de rit.
Als eerste bezoeken we een tempel in Mengwi. Het is een Koninklijke tempel uit de 17de eeuw. Hij is gelegen in een mooi park en is omringd door een gracht. In de tempel zelf mogen we niet komen, maar er is genoeg te zien om mooie foto’s te maken.
We vervolgen onze reis naar het apenwoud. In de bus krijgen we al uitleg. We mogen de apen niet aanraken, niet schrikken of in paniek raken als ze op je schouder springen, ook mag er geen eten mee naar binnen. Bij de ingang kun je wel apennootjes kopen om ze te voeren. Per stel gaat er een persoonlijke gids mee naar binnen. Ze verteld dat hier bijna 900 apen zitten. We hebben apennootjes gekocht en dat hebben ze meteen in de gaten. Een slimme aap houdt mijn vingers vast zodat ik niet weg kan en alleen hem kan voeren. Al snel zijn alle nootje op en lopen we verder. Overal zitten apen ook jonkies die op de rug of onder de buik van hun moeder hangen. Als je geen nootjes meer hebt, ben je niet meer interessant. We lopen verder langs een kleine tempel. De gids wijst ons een groep vliegende honden die boven in een kale boomstronk hangen. De rondleiding eindigt tussen souvenirshops, bij de winkel van de gids zelf. Ik had al van andere reisgenoten begrepen dat er “verwacht” wordt dat je iets gaat kopen. Tja, daar zit wat in, je zou haar waarschijnlijk toch een fooi gegeven hebben, en nu kun je er ook nog iets voor terugkrijgen. We onderhandelen over de prijs voor een masker, en allebei happy nemen we afscheid.
We vervolgen weer onze reis. De volgende stopplaats is bij de zeetempel in Tanah Lot, hier zullen we blijven we tot na zonsondergang.
Vanuit de bus volgen we onze reisleider door een zee van souvenirshops. Het is hier Supertoeristisch. Maar natuurlijk de mensen willen ook meeprofiteren. Vanaf een uitzichtpunt kijken we naar rechts naar een kleine tempel boven op een rots. Onderin de rots zit een groot gat. Deze tempel heet Pura Batu Bolong (= de tempel van de geperforeerde steen). De zee is hier onstuimiger dan in Nusa Dua en dat levert mooie kiekjes op. De tempel Tanah Lot ligt aan de linkerkant op een lagere rots die bij hoogwater niet te voet te bereiken is. De tempel zelf is niet toegankelijk voor plubliek. Het is nu wassend (opkomend) water en een “familie” is nog onderweg naar de tempel voor een ceremonie.
Nu wachten op de zonsondergang (verwacht om 18.15 uur). Helaas geen wolkenloze hemel en de zon verdwijnt even na 18.00 uur achter de wolken. Jammer… toch was het de moeite waard om hier te komen. De groep verzamelt zich weer en we rijden naar onze hotels.
Moe van alles dat we gezien hebben, komen we tegen 20.15 uur bij het hotel. Het is onze laatste avond hier in Benoa, morgen reizen we naar Ubud.
Spannend, het zou daar heel mooi zijn……


Ubud

Maandag 14 september 2009
6.30 uur zijn we al wakker. Het is erg rumoerig in het hotel, waarschijnlijk vertrekken vandaag meerdere mensen. We hebben een druk ochtendprogramma gepland: nog enkele foto’s rondom het hotel maken, ontbijten, koffers inpakken, mogelijk nog even zwemmen en dit alles vóór 11.30 uur want 12.00 uur staat de bus gereed. Uiteindelijk schiet het zwemmen erbij in. Een regenbuitje is de spelbreker. Ruim op tijd gaat we richting receptie om uit te checken en de laatste onkosten te betalen. Vanaf ons hotel rijdt de bus langs het Aston hotel om nog een couple op te halen.
We hebben hun al ontmoet bij aankomst op Bali en we reizen nu samen naar Ubud. We hebben natuurlijk al veel te vertellen. De reis naar Ubud duurt ongeveer een uur. De reis verloopt voorspoedig en omdat we er te vroeg (om in te checken) zullen arriveren, stoppen we nog even bij een houtsnijwerkatelier.
Als we de afslag naar het Kamandula resort inslaan, vind ik het wel spannend. We hebben al zoveel mooie verhalen gehoord. Als we in de verte het hoofdgebouw in zicht krijgen met rondom allemaal kleine huisjes allen gelegen tussen de rijstvelden, zijn we al onder de indruk. We worden vriendelijk ontvangen en krijgen een bloemenslinger. Na het inchecken naar onze villa. Jaja villa, dat is het zeker. Iedere villa heeft een eigen entree en een eigen tuintje. Een grote deur met houtsnijwerk geeft toegang tot de villa zelf. Binnen is het al helemaal boven verwachting: een ruime kamer met hemelbed, mooie badkamer en een buitendouche. Buiten gaat nog een trap naar een boventerras dat een uitzicht biedt over een deel van het resort. Ook hier een hemelbed, whow wat een luxe…
We laten alle nieuwe indrukken even op ons in werken en plannen hoe we de rest van de dag gaan invullen.
We nemen de shuttlebus van 17.00 uur naar Ubud. Hier is het ontzettend druk; auto’s, scooters en natuurlijk veel toeristen. Tegen etenstijds strijken we neer bij Café Wayan.  Hier zitten we gezellig een smalle tuin met overal eetplekjes.
Rond 18.30 uur is het donker op Bali, dat is best even wennen, je hebt al snel het idee dat het al veel later is. Na het eten nog winkeltjes kijken en 21.15 uur de shuttlebus terug naar het resort.
Weer aangekomen in de villa is ons bedje al gereed, het personeel heeft de klamboe al gesloten en een boodschap op ons kussen wenst ons “a Nice Dream” . Tegen 23.00 uur kuipen we giechelend in ons hemelbed, dit is wel heel apart. Het bed ligt heerlijk en in no-time zijn we in dromenland……..

Dinsdag 15 september 2009
Als we om 7.30 uur wakker worden, hebben we nog geen zin om op te staan. Het bed is ook zo lekker. Toch opgestaan. We zijn hier maar twee dagen en wel willen zoveel mogelijk zien.
Na het ontbijt de wandelschoenen aan en richting rijstvelden.

Wandelpaadjes kennen ze hier niet en wegwijzer al evenmin. We ontmoeten een oude Balinese man die ons iets wil vertellen, we kunnen hem helaas niet verstaan. Uit gebarentaal begrijpen we dat hij ons iets wil laten zien, maar het moet wel iets opbrengen. We geven hem wat geld en volgen hem richting een bos. We komen bij trappen en hij maakt duidelijk dat we die naar beneden moeten volgen. We lopen inmiddels in een soort jungle en horen water van een riviertje. Nog voor we dat riviertje bereiken houdt het pad op. Het is hier wel erg mooi. We keren weer om. Als we weer bijna boven zijn, ontmoeten we de oude man weer. Nu samen met een vrouw, die veegt de traptreden voor ons schoon. Ook zij verwacht hier iets voor. We laten twee gelukkige mensen achter en vervolgen onze wandeling. Verderop in de rijstvelden staat een man die zich gaat wassen in het irrigatiekanaal van de rijstvelden. Oké moet kunne..
Inmiddels weer terug op het resort. Het eten op het resort is best prijzig dus willen we graag voor onze lunch naar Ubud maar de shuttlebus is al weg, dan maar te voet. Met de bus is het ongeveer 10 minuten, te voet doen we het in ’n half uur. We lunchen in café LOTUS, en hebben hier uitzicht op twee grote vijvers vol met lotusbloemen. Daarna weer even over de markt. Als souvenir gaan twee wajangpoppen mee.
Met de shuttlebus terug naar het resort om het warmste deel van de dag door te brengen in en rond het prachtige zwembad. Tegen 18.00 uur opnieuw te voet naar Ubud (we wandelen graag).
Opnieuw bezoeken we café LOTUS en smullen van een heerlijke rijsttafel.
Totdat de shuttlebus ons weer terug zal brengen, slenteren we door de straatjes van Ubud.
Weer aangekomen op het resort besluiten we met nog twee andere stellen en drankje te nuttigen bij het zwembad. Hier sluit de bar om 23.00 uur al en gaat iedereen naar zijn eigen villa.
Morgen weer naar een ander hotel, maar eerst weer lekker slapen in ons hemelbed……

 
Seminyak

Woensdag 16 september 2009
Het is enigszins jammer dat we weer verder reizen want het is hier prachtig. Maar we willen meer van Bali zien. Na het ontbijt weer koffers inpakken en dan nog even zwemmen…
Maar dan regent het ineens pijpenstelen en kunnen we het zwemmen wel vergeten.
Op tijd naar de receptie om uit te checken en we ontmoeten weer het stel uit Terneuzen.
Samen duurt het wachten minder lang. De FOX bus haalt ons 13.30 uur weer op en we vertrekken richting Seminyak. De hele reis blijft het bewolkt en van regent het af en toe. De verkeersdrukte neemt ook toe. Het is duidelijk dat het hier erg toeristisch is. Lange winkelstraten en zelfs disco’s, niet dat we daar op zaten te wachten.
We arriveren bij Sofitel. Dit is in verhouding tot de vorige best wel groot. Onze kamer is op de derde verdieping met uitzicht op de tuin. Het valt in eerste instantie een beetje tegen. Waar is het knusse van de vorige hotels of zouden we gewoon moe zijn…..
De planning voor vanavond is, te gaan eten bij Poppies in Kuta (volgens de kaart hier niet ver vandaan).
We hebben het idee dat we best te voet kunnen gaan, alleen dat valt tegen. Het is ontzettend druk, stoepen voor zover ze er al zijn, zijn opengebroken. Er zijn weinig oriëntatiepunten, alles lijkt hier op elkaar, en straatnaambordjes zijn zeldzaam. Na anderhalf uur bereiken we onze bestemming. Het is best druk in het restaurant Poppies, en op het eerste gezicht is er geen plaats meer. En dan…………..gaat alle licht uit: stroomuitval, de hele straat is donker.
We wisten dat dit op Bali kon gebeuren, maar waarom juist nu???? We blijven nog even wachten in de hoop dat het licht weer aan gaat. Helaas.
We besluiten een taxi terug naar Sofitel te nemen. Binnen 15 minuten zijn we er al. Hier hebben ze gelukkig wel stroom. We strijken neer in de tuin van het hotel en bestellen Saté en rijst. Een life-band zingt ons toe. Het eten is weer heerlijk. We besluiten op tijd weer naar onze kamer te gaan. Morgen weer een excursie, we worden om 8.00 uur al opgehaald, dus vroeg op.
Welterusten……

 
Oost Bali tour

Donderdag 17 september 2009
Het is nog vroeg (6.30 uur) als de wekker afgaat. Meteen opstaan anders komen we in tijdnood.
Dan ons eerste ontbijt hier. Alles erg chique en tot in de puntjes verzorgt. Tegen 7.50 uur alweer gereed om opgehaald te worden door de FOX bus. Vandaag een hele grote groep Nederlanders. We worden verdeeld over twee bussen. Als eerste bezoeken we een batik fabriek. Enkele dames laten de verschillende vormen en fases van het batikproces zien. Dit is allemaal best bewerkelijk en de echt handgemaakte batik is dan ook het duurste. Diegene die dat wil, krijgt met batik was een tekening op z’n kleding (dit zal er tijdens het wassen weer uitgaan) Ook ik krijgt mooie bloemen op mijn broekspijp. Ook bezoeken we de winkel. Hier is voor elk wat wils, ook voor ons.
We vervolgen onze reis en stoppen in Penglipuran. Hier is een leefgemeenschap zoals het op Bali 100 jaar geleden was (met hier en daar toch de laatste nieuwe techniek) In het dorp zijn we samen met de gids te gast bij een familie. Een familie woont samen binnen een muur met een poort met aan beide zijden (stenen)bewakers en een tweede muur om de Boze geesten buiten te houden. We lopen langs de huistempel de slaapvertrekken en uiteindelijk de varkensstal. Heel indrukwekkend allemaal. Dan weer terug naar de bus en verder naar de grootste tempel op Bali.
De moedertempel in Besakih. Dit is voor de Balinezen heilige grond en uit respect dient iedereen zijn knieën te bedekken. We trekken een sarong aan. Best wel moeilijk lopen met zo’n rok. De tempel is een groot en indrukwekkend complex. Overal zie je torentjes en kleine tempel. Onze gids vertelt honderduit en intussen maken we veel foto’s. Wat een bijzondere cultuur hebben ze hier toch, dit zou in Nederland onderbaar zijn.
Als we Besakih verlaten is het al na 15.00 uur en een mens heeft ook voedsel nodig. Onze volgende stop is een restaurant mooi gelegen tussen de rijstvelden. Het buffet staat al gereed. Aaaaanvallen.
Als laatste op de route van vandaag brengen we een bezoek aan de restanten van een koninklijk paleis uit de 11de eeuw in Klungkung. Wederom dienen we uit respect een sarong te dragen. Och, als iedereen zo’n ding draagt, is het al heel snel gewoon.

Weer aangekomen bij ons hotel zijn we moe maar voldaan. Deze dag hadden we niet willen missen……

Vrijdag 18 september 2009
Vandaag wordt een rustdag. De wekker wordt wel gezet want het ontbijt willen we niet missen.
Na een lekker ontbijt op weg naar één van de zwembaden. Eenmaal neergestreken op de strandbedjes merken we dat we best wel moe zijn. Achter onze zonnebril sluiten we even onze ogen, wat een luxe.
Na deze vroege siësta terug naar de kamer om ons te verkleden voor een strandwandeling.
Onderweg al uitkijkend naar een leuke eetgelegenheid voor straks. Weer terug in het hotel trakteren we ons op een lekker cocktail. We voelen ons hemels.
Tegen etenstijd weer op weg naar het restaurant dat we vanmiddag zagen. Hun specialiteit vis, hier is niks mis mee. De zon gaat weer langzaam onder, jammer genoeg weer achter de wolken. Ik zou ze zo graag eens in zee zien verdwijnen. Volgende keer misschien.
Later slenteren we samen over de boulevard terug naar ons hotel. Lekker zo’n rustdag. Morgen weer sjeng aon de geng…..

 
Noord Bali tour

Zaterdag 19 september 2009
Vandaag weer een excursie. De wekker loopt al vroeg af, dan hoeven we ons niet te haasten. Om 6.45 uur lopen we de eetzaal binnen. We zijn de eersten, maar al snel volgen meer vroege vogels.
Opeens horen we een soort gegrom en dan is het net alsof er ergens iets heel zwaars is omgevallen. Iedereen kijkt op: Wat was dat? In minder dan een minuut zijn we erachter. Het gegrom zwelt weer aan en het hele gebouw begint te schudden: een aardbeving. Behoorlijk geschrokken staat iedereen op, sommigen gillen zelfs, en samen met het aanwezige personeel snelt iedereen naar buiten. Daar staan we dan, was het dit of komt er nog meer?
Na een tiental minuten buiten te hebben gewacht, gaan we voorzichtig weer naar binnen. Een manager van het hotel komt zich verontschuldigen voor de aardbeving. Ja, zo zijn de mensen hier, ze verontschuldigen zich zelfs voor dingen waar ze helemaal niets aan kunnen doen.
Na het ontbijt weer terug naar boven, we beseffen dat we ten tijde van de aardbeving best gunstig zaten in de ontbijtzaal op de begane grond. Het gebouw bewoog behoorlijk, hoe moet dat op de 3de verdieping gevoeld hebben. Op onze kamer ziet alles er normaal uit, alleen in de badkamer zijn de elektrische tandenborstels er maar bij gaan liggen. Als we even voor 8.00 uur in de lobby op de FOX bus zitten te wachten, komt er weer een manager naar ons toe om te vragen of alles OK is. Ja hoor, maar wat is er precies gebeurt.? Hij verteld dat er ten oosten van Balie een beving is geweest. Het episch centrum lag tussen Bali en Lombok en de beving had een kracht van 6.9 op de schaal van richter. Zo zo.. We vragen ons af of er nog naschokken kunnen komen. De manager verzekerd ons dat de staf van het hotel de berichten in de gaten zullen houden. Oké, maar wij hebben vandaag excursie, dan maar erop vertrouwen dat ook deze mensen goed naar de berichten zullen luisteren. Het wordt een lange excursie dag vandaag van 8.00 tot 20.00 uur. We reizen vandaag helemaal naar het noorden van het eiland, naar Lovina. Een reis die op zich al 3 uur gaat duren. Onderweg stoppen we bij mannen die rijst aan het planten zijn, ze staan tot aan hun kuiten in de blubber. Ondanks het regelmatig stoppen en de mooie uitzichten zijn we toch blij als we rond de middag in Lovina arriveren. Hier krijgen we weer een heerlijk Indonesisch buffet aangeboden en hebben ook even tijd om de omgeving te verkennen. Op de terugweg stoppen we bij een van de drie watervallen die op het eiland zijn: de twin-falls. Deze stopplaats is afwijkend van de planning, we zijn maar een kleine groep en hebben al meerdere excursies gedaan en even genoeg van al die tempels. Toch ontkomen we er niet helemaal aan, want een vaste stop is het Bratanmeer met natuurlijk weer een tempel. Het bratanmeer ligt op 1700 meter boven zeeniveau en is op de tempel na geheel gehuld in mist. Omdat we de terugreis voor een deel zelf hebben kunnen bepalen en ook afgezien hebben van nog weer een bezoek aan een markt, arriveren we al om 17.30 uur weer bij ons hotel. Op de hotelkamer laten we alles wat we vandaag weer meegemaakt en gezien hebben onze gedachten passeren. Morgen zeker uitslapen…….

Zondag 20 september 2009
Lekker uitgeslapen worden we vandaag om 8.30 uur wakker. Het Ontbijt is vandaag in een andere zaal. Door de beving van gisteren zijn er toch wat dingen die ze even rustig willen controleren.
Het is een bewolkte dag, ziet er ook niet naar uit dat we vandaag de zon gaan zien. Maar de temperatuur is prima, dus op naar het zwembad. Heerlijk zo’n vrije dag, even helemaal niets dat moet. Tegen 18.00 uur strijken wel neer bij Made’s Warung, niet ver van ons hotel. Het is er knus en het eten prima. Na het eten terug naar het hotel. We willen nog even online. Het is in Nederland nu zondagmiddag en de kinderen zullen ook wel online zijn. In de lobby komen we in gesprek met een stel uit Australië. Ze zitten te wachten op hun taxi naar het vliegveld, ze gaan naar huis. We praten over vakanties, Australië, Bali en natuurlijk Nederland. De man biedt ons zijn internetvoucher aan. Die is nog goed voor 22 uur online, hij heeft er toch niets meer aan. Nou super, dan hoeven we niet zo op de tijd te letten. We danken hun voor de voucher en wensen hun een goede reis naar huis.
De jongens zijn beiden online. Wat is dit toch fijn, zo helemaal aan de andere kant van de wereld lekker met je kinderen chatten. We hebben ze genoeg te vertellen, en dat is geen probleem met die extra voucher. Ons bevriend stel uit Terneuzen loopt even binnen om gedag te zeggen. Nee, ze komen niet internetten, ze hebben geen voucher. We bieden hun onze oude voucher aan, die is nog goed voor 40 minuten. Hetzelfde hebben ze ook voor ons gedaan toen we in Ubud waren. Fijn als je dan zoiets kunt terugdoen. Morgen gaan we samen op excursie naar de vulkaan. We hopen natuurlijk op goed weer voor het uitzicht, maar dat zien we morgen wel weer…….


Vulkaan tocht

Maandag 21 september 2009
Zoals gebruikelijk op een excursiedag loopt de wekker vroeg af. Het weer is grijs en grauw en valt dus tegen, hopelijk blijft het droog. Samen met Maaike en Edzo wachten op de FOX bus en dan weer op weg. Het begint te regenen. Oké, wat nu valt, valt straks niet, positief denken. Zoals bij ieder excursie gaan we langs plaatselijke activiteiten. Ditmaal houtsnijwerk. We krijgen uitleg over houtsoorten en hoelang het uitsnijden duurt. Daarna een bezoek aan de winkel. Prachtig allemaal tot in detail uitgewerkt, veel mooier dan op de markt of in souvenirshop. Maar dat is dan ook te merken aan de prijs.
We reizen weer verder. Omdat het alweer regent, wordt het bezoek aan een kruidentuin overgeslagen. Misschien op de terugweg. Nu verder naar de vulkaan. Hopelijk wordt het weer beter. We volgen een weg langzaam omhoog, we rijden de laaghangende bewolking in. Volgens onze gids is het hier vaak mistig, maar kan het ook zomaar ineens opklaren, laten we het hopen.
Het verkeer wordt steeds drukker, we zijn dus in de buurt. We rijden een bocht om en volgens de gids ligt de vulkaan nu aan de rechterkant. Allemaal kijken dus, maar het enige dat we zien is……mist.
Dan maar eerst eten en hopen op een wonder, want het is inmiddels weer gaan regenen.
We verheugen ons op het eten, maar dit restaurant krijgt een dikke onvoldoende.
Het weer werkt niet mee. Dus rijden we weer langs de mist (vulkaan), langs de kruidentuin zonder te stoppen, naar de Tampaksiring Tempel (=heilige bron tempel). Het regent nog steeds, maar we krijgen per stel een paraplu. Ook dienen we weer een sarong te dragen, deze keer zelfs met geel lint. Het is hier ontzettend druk. Aan het water uit de bron worden bijzondere krachten toegekend. Je kunt er zelfs 5 jaar jonger van worden, maar dan moet er wel in geloven.
Met het water van de bron worden door de gelovigen alle nieuwe dingen gezegend, dus de auto, brommer, huis of vrouw enz. We lopen langs waterbakken met aan een kant waterkranen. De lokale mensen gaan al dan niet gekleed het water in om zich te wassen in de bron. Allen brengen ze offers mee. Er staan duizenden offers. Het is bijzonder om te zien hoe mensen in de rij staan om het koude water in te gaan. Ik moet dan meteen aan Lourdes denken. Verderop worden nog meer offers gebracht. Mensen vragen om de zielenrust van overledenen tot goede resultaten op school. Heel indrukwekkend, zoveel mensen en in de regen. De oorspronkelijke bron is te zien in een grote vijver. Op enkele plekken in het kraakheldere water zie je zandwolkjes omhoog borrelen.
Helemaal onder de indruk van alles wat we gezien hebben, verlaten we de tempel en banen ons een weg langs talloze souvenirshops.
Weer in de bus, Mart voelt zich niet helemaal lekker. Hij gloeit helemaal – oei.
Het was ook een regenachtige dag, met lagere temperatuur en volop airco in de bus.
Na een lange tocht inclusief file eindelijk weer in het hotel. Mart kruipt meteen onder de wol, ik ga nog even iets te eten halen. Na een lekkere portie noedels besluiten om 21.30 uur deze dag voorgoed vaarwel te zeggen……..

Laatste dag

Dinsdag 22 september 2009
Het is 8.30 uur als we besluiten op te staan. We hebben goed geslapen en Mart voelt zich al wat beter. We besluiten er een rustige dag van te maken. Morgen wordt het druk genoeg als we weer huiswaarts keren.
De zon laat het nog steeds afweten. Dus gewapend met paraplu maken we een wandeling door de aangrenzende winkelstraten. We worden getrakteerd op een ceremonie op straat. Mannen met vlaggen, parasols en bladeren voorop, gevolgd door mooi geklede vrouwen met offers op hun hoofd en ook een groep muzikanten. We gunnen ons de tijd om even te blijven kijken. We begrijpen er niet veel van maar het ziet er allemaal mooi en indrukwekkend uit.

Als we weer verder lopen, blijkt de paraplu geen overbodige luxe, het regent ineens pijpenstelen. Als we naar de lucht kijken, verwachten we geen spoedige opklaringen en nemen de kortste weg terug naar het hotel.
Tegen de avond klaart het weer op. Op aanraden van anderen gaat we eten bij Warung Murah. Murah betekent goedkoop, we zijn benieuwd. Het is een klein restaurant met eenvoudige tafels en stoelen. Ons drinken krijgen we in een flesje met rietje en de menukaart ziet eruit als bij de afhaalchinees. Het eten is goed en genoeg. Als we afrekenen betalen 67000 Rph (=5 euro) dat is dus echt goedkoop. Het enige nadeel is dat het eten hier geen tijdvullende bezigheid is.
Ik heb de verkeerde schoenen aan voor een avondwandeling dus maar meteen terug naar het hotel. Eenmaal daar aangekomen besluiten de weergoden dat het weer tijd is voor een plensbui.
Dan vanavond maar TV kijken, ook niets mis mee. Morgen nog genoeg tijd om winkeltjes te kijken….

Naar huis

Maandag 23 september 2009
En ja, dan breekt de dag aan dat we Bali vaarwel gaan zeggen.
We zijn al vroeg wakker, je slaapt toch wat onrustiger de nacht voor je vertrekt. Nog een heleboel te doen en om 12.00 uur moeten we al uitchecken. De koffers gaan in bewaring want om 16.00 uur komt de FOX bus pas. De zon heeft Bali weer gevonden, en we genieten nog even van alles om ons heel.
Punctueel zoals altijd komt de bus die ons naar de luchthaven zal brengen. Het is druk maar we staan redelijk vooraan bij het inchecken. Toch wil het niet vlotten. Blijkt onze vlucht overboekt te zijn en ze proberen mensen over te halen een ander vlucht te nemen. Nou dat doen we maar niet want dan missen we mogelijk onze aansluiting in Kuala Lumpur. Eenmaal door de douane nog de laatste Ruphia opmaken en dan naar de vertrekhal. Ons vliegtuig vertrekt mooi op tijd. Drie uur later, om 22.00 uur, landen we in Kuala Lumpur, maar dat is pas het begin van een lange vlucht naar huis………

Het was een vakantie om nog vaak aan terug te denken.
Geweldig, wanneer gaan we weer…………………

Wil je graag meer foto's zien, neem dan een kijkje in het fotoalbum