Marokko 2023

Opnieuw gaan we met z’n drieën op reis. We gaan een rondreis door Marokko maken langs de hoogtepunten van het land. Al voor de jaarwisseling hebben we de reis moeten vastleggen, er is veel animo voor deze reis.
Dan begint de voorbereiding: reisperiode vrij plannen, reisgids bestellen en doornemen, al wat Arabische woordjes leren, nadenken wat mee in het koffer gaat, langparkeren Schiphol boeken, regelen dat ook de plantjes en de vissen thuis verzorgt achterblijven.
Tot onze schrik komen we er een week voor ons vertrek achter dat Stephan nog een vaccinatie mist…….gelukkig maar een telefoontje en de prik kan worden gezet.






Amsterdam - Casablanca
Zaterdag 20 mei 2023
Om 10.45 uur begint dan echt onze Marokko-reis. Eerst Stephan thuis ophalen en dan door naar Schiphol. Gelukkig is het niet zo druk op de weg. Het is een zaterdagochtend. Bij tankstation “de lucht” nog even een pauze om onze lunch te nuttigen en om 13.37 uur zijn we op P3-lang parkeren. We zijn ruim op tijd want we kunnen pas over een uur inchecken.
Met de shuttle naar Schiphol Plaza en dan op zoek naar onze incheckbalie. Deze is nog niet open, dus lopen we nog even naar buiten. Het zonnetje schijnt wel maar het is nog fris.
Tegen 14.30 uur sluiten we aan in de rij. Natuurlijk al op zoek naar eventuele reisgenoten. De enige die ik van een foto herken is mogelijk onze reisbegeleider. En inderdaad hij is het. Het inchecken verloopt snel en bij security gaat het supersnel. We gaan verder naar de Douane. Hier staan wel al lange rijen en de zelfscan is dicht. Pas 15.55 uur staan we aan de andere kant en gaan we op zoek naar een rustig plekje. We laten René weten dat we goed aangekomen zijn.
Op de aangegeven tijd gaan we naar de Gate. Helaas is er vertraging. Pas om 18.40 uur, een uur later dan gepland, verlaten we de Nederlandse bodem. Een uurtje later wordt ons eten geserveerd. We hebben gekruide kip met aardappel, worteltje en sperziebonen. Een broodje met smeerkaas en yoghurt. Het eten doet goed want we hadden al vroeg onze broodjes gegeten.
We landen om 20.50 uur plaatselijke tijd (in Nederland is het dan al 21.50 uur) op de Internationale luchthaven Mohammed V van Casablanca. Zoals verwacht duurt het bij de Douane de nodige tijd, maar alles gaat goed. We kunnen nu onze koffer gaan ophalen.
Er blijkt een storing te zijn geweest bij de bagagebanden maar inmiddels doen ze het weer. Ik blijf bij de bagageband en Mart en Stephan gaan alvast Euro’s omzetten in Dirham.
Tijdens het wachten op de koffers verzameld de groep zich. Als iedereen zijn koffer heeft kunnen we naar de bus. Vanaf de luchthaven naar het hotel is het volgens onze gids, die Obbo heet, afhankelijk van het verkeer nog 45 tot 60 minuten. Obbo verteld onderweg alvast iets over Marokko en over de groepsreis. We arriveren bij hotel Les Saison en na het inchecken gaan we gezamenlijk nog langs een pinautomaat.
Tegen middernacht kunnen we eindelijk gaan slapen. Het wordt een korte nacht want de wekker wordt gezet op 6.30 uur. We worden om 7.30 uur verwacht voor het ontbijt.

naar Rabat
Zondag 21 mei 2023
Om 6.00 uur al wakker. Wel lekker geslapen. Mart is helaas meer wakker geweest. Tijd genoeg om te douchen en onze koffer weer gereed te maken voor vertrek. Het ontbijt is beneden bij de hal. Er is een buffet met ruime keuze. Het is inmiddels gaan regenen in Casablanca, laten we hopen dat dit snel over is.
We vertrekken zoals gepland om 8.30 uur. We gaan vandaag naar Rabat, de eerste koningsstad en tevens hoofdstad van Marokko. Maar eerst bezoeken we nog in Casablanca de Hassan II Moskee, de grootste moskee van Marokko (en één van de grootste ter wereld). Daarnaast is het één van de weinige moskeeën in het land die voor niet-moslims toegankelijk is.
Door de stromende regen haasten we ons naar de entree. We worden rondgeleid door een plaatselijke gids. Je wordt met je groep ingedeeld op taal, dat betekent helaas dat de Engelstalige groep best groot is. De gids, een dame, doet heel goed haar best en spreekt zelfs af en toe wat Nederlands. Ze verteld vol passie over de moskee en de gebruiken van de Islam.
De moskee is indrukwekkend. Binnen rijkelijk versiert met marmer, mozaïeken en cederhout. Buiten een grote minaret van 200 meter hoog. Ook de ligging vlak aan de Atlantische oceaan is een bewuste keuze.

Tijd om weer verder te gaan, het is nu nog zeker 2 uur tot Rabat. Het Landschap waar de doorheen rijden is droog. Obbo verteld dat het hier nog maar weinig geregend heeft en dat de regen van nu meer dan welkom is.
Natuurlijk is er ook een koffie/thee pauze. Deze houden we bij Pauls. Behalve koffie hebben ze ook heerlijk Marokkaans gebak. Tijdens de pauze maken we al wat nader kennis met een van de reisgenoten.Vandaag vast weer, het regent nog steeds. Ook als we bij hotel Imperial Boutique aankomen. De kamers zijn helaas nog niet gereed. We kunnen wel onze koffers en rugzakken achterlaten in de lobby. We gaan nu eerst op zoek naar een plek om te lunchen. Het wordt uiteindelijk pizza.
Na de lunch, het is inmiddels droog, lopen we richting de Medina, maar dan gaat het ineens weer hard regenen. Hier waren we niet op voorbereid en moeten we schuilen. Als het ergste voorbij is bezoeken we de Medina waar we door enkele straatjes lopen. Het is wel leuk om hier doorheen te lopen maar het zijn hier allemaal dezelfde shops en geen souvenirs. We lopen in de buurt van de oude Kasbah Bab Oudaïa de Medina weer uit. Ook deze wordt bezocht. Deze is mooi gerestaureerd. Onze voeten geven aan dat het bijna genoeg is geweest voor vandaag en dus lopen we door de Medina weer terug naar ons hotel.

We arriveren om 16.00 uur, de kamers zijn gereed. We hebben een knus kamertje en het bed lonkt. We kunnen de verleiding even niet weerstaan.
Om 19.00 uur gaan we als groep samen eten. Obbo heeft gereserveerd bij El Bahia aan de rand van de Medina. Voor 150 MAD (€ 13,50) hebben we hier een 3-gangenmenu. Kunnen kiezen uit soep of salade, diverse Tajines en fruitcocktail als dessert. Het eten is oké en de sfeer is gezellig. We spreken tijdens het etentje weer met enkele andere reisgenoten.
Dan weer terug naar het hotel om vanavond eens iets vroeger dan gisteren te gaan slapen……

naar Fès via Meknes en Volubilis
Maandag 22 mei 2023
Ook vandaag de wekker weer op 6.30 uur. Tijdens een rondreis wordt er meestal op tijd vertrokken. We hebben redelijk tot goed geslapen. Om 7.30 uur naar de ontbijtzaal. Altijd weer spannend wat er te eten is. We hebben een ruime keuze met zoete broodjes, groenten, yoghurt, kaas en vlees in buffetvorm. Een vriendelijke meneer helpt me bij de koffieautomaat.
Na het ontbijt weer verzamelen met de koffers in de lobby. Mooi op tijd vertrekken we.
Het is maandagochtend en druk op de wegen. De verkeersregels hier zijn me nog niet helemaal duidelijk, soms lijkt het wel dat iedereen maar wat doet. Gelukkig zijn de wegen hier wel goed.
Via de autoweg rijden we naar Meknes. De tweede van de koningssteden op onze route.
De rit gaat snel. In Meknes hebben we een plaatselijke gids. Samen met hem bezoeken we eerst het Mausoleum van Moulay Ismaïl, en daarna een korte tour door de Medina. Hij spreekt zeer goed en rustig Engels en dit is heel fijn. Ondanks dat er hier in Meknes veel gerestaureerd wordt, krijg je toch een goed beeld van hoe de mensen hier wonen en leven.

Na het bezoek aan de Medina brengt de bus ons naar de Nouvelle Ville van Meknes om te lunchen. We gaan met z’n drieën voor een hamburger. Lopen nog wat langs de straat en nemen nog wat lekkers mee voor straks.
Zoals afgesproken is iedereen weer om 14.15 uur op de verzamelplek waar de bus ons komt ophalen.
Nu rijden we naar Volubilis. Hier is een kleine opgraving van een Romeinse stad. We hebben al soortgelijke ruïnes gezien in Jordanië en Italië. Deze is helaas minder goed bewaard gebleven. Na het vertrek van de Romeinen is er veel geplunderd, daarnaast is er hier ook nog een aardbeving geweest. Contouren van gebouwen en wegen zijn wel nog herkenbaar. Een deel is al gerestaureerd. De plaatselijk gids kan zeer beeldend vertellen over de goed bewaarde mozaïeken die hier ontdekt zijn.

Even na 16.30 uur vertrekken we weer. Nu naar onze eindbestemming voor vandaag Fès.
Het is slechts 65 Km maar de glooiende smalle weg door een prachtig landschap haalt de snelheid er wel uit. We maken nog een stop bij een stuwmeer en arriveren om 18.30 uur bij hotel Splendide waar we twee nachten zullen verblijven.

In de bus is al voorgesteld om ook vanavond weer ergens samen te gaan eten. Iedereen gaat mee, gezellig.
We gaan om 19.00 uur te voet naar restaurant Marrakesh. Het is al druk binnen maar gelukkig hebben we gereserveerd. We krijgen al de menukaart en het uitzoeken kan beginnen. Allemaal lekkere dingen lijkt me. De eigenaar besluit om de menukaart nog eens hardop voor te dragen in een tempo dat nauwelijks te volgen is.
Eindelijk mogen we bestellen, heb best al trek. Wij met z’n drieën maken dezelfde keuze. Om te beginnen soep Harira en daarna spiesen met aardappel en sperziebonen. Achteraf een uitstekende keuze, het is overheerlijk.
Inmiddels duidelijk dat de eigenaar een entertainer is. Als door een aantal als toetje gekozen wordt voor Marokkaanse Whisky (muntthee) maakt hij er een show van. Het giet volgens Marokkaans gebruik de thee in. Begint bij het glas en houd de theepot steeds hoger tot wel 80 cm boven het glas. Heel erg leuk om te zien. We hebben heerlijk gegeten, het was erg gezellig en we hebben eens goed gelachen.
Met een lekker gevoel weer terug naar ons hotel. Morgen hoeven we pas om 9.00 uur te vertrekken, dus…..uitslapen.

Fès
Dinsdag 23 mei 2023
Lekker geslapen. Om 8.00 uur gaan we ontbijten. De keuze bij het ontbijt wordt soberder maar is nog steeds prima om de dag mee te beginnen. Nog even terug naar de kamer voor de laatste spullen op te halen. Om 9.00 uur vertrekken we met onze bus naar de oude Medina. Onze plaatselijke gids heet Amina en gaat met ons mee. Onderweg wordt er nog gestopt bij het koninklijk paleis om foto’s te maken en we rijden naar een hoger gelegen punt om een mooi overzicht te zien van Fes.

Dit is voor ons de derde van de Koningssteden en Fès is één van de grootste nog bewoonde oude steden ter wereld. De stad heeft een geschiedenis die tot ver voor Christus terug gaat. We gaan samen met de gids een tour door de oudste Medina maken. We krijgen nog instructies voor als er aan de kant gegaan dient te worden voor zware handkarren en muilezels. We lopen door smalle en hele smalle steegjes. Het is best druk met vele toeristen. Op een aantal plekken krijgen we wat informatie over de dingen die we zien.

We bezoeken een weverij en natuurlijk niet te vergeten de leerlooierij. Hier krijgen we bij de ingang allemaal een takje verse munt om de geur van het verwerkingsproces te maskeren. Toch valt de stank me eigenlijk best wel mee. Minder gecharmeerd van het doolhof van kamers waar je maar heel langzaam doorheen geloodst wordt met allemaal te kopen leerproducten. Ben best onder de indruk van deze medina. De tour gaf wel een goed beeld van hoe de mensen hier leven.

Rond half een zijn we weer buiten de Medina en gaan we naar de bus. Deze zal ons naar de blauwe poort brengen (andere ingang van de Medina) waar er voldoende gelegenheid is om gezellig te lunchen.
Met een groot deel van de groep lopen we een van de eerste eetgelegenheden binnen. Volgens mij heeft iedereen wel trek we lopen door tot het bovenste terras. Met z’n negenen nemen we plaats aan een grote tafel. De bestelling wordt opgenomen. Wij kiezen voor een panini, maar moeten onze keuze herzien om dat men ons laat weten dat de gril het net begeven heeft. Dan maar kebab-spiesen met frites.
Ook nu is het weer erg gezellig, we hebben een superleuk reisgezelschap.
Tegen 14.15 uur afrekenen en naar de verzamelplek. Degene die nu terug naar het hotel wil kan nog met de bus mee.
Rond 15.00 uur terug in het hotel. We hebben nog wat lekkers van gisteren liggen. Smaakt nog prima. Buiten begint het dan te regenen en het gaat steeds harder. Blij dat we nu binnen zijn.
In de middag nog lekker tijd voor aan mijn reisverslag te schrijven, te relaxen of gewoon te niksen….
Vanavond gaat we eten in de Medina bij Marokkaans restaurant Dar Hatim in een Riad. De eigenaren hebben het als bouwval aangekocht en verbouwt tot een indrukwekkend mooi restaurant/woonhuis. We vertrekken om 19.00 uur met de bus tot aan de Medina, de eigenaar staat daar ons al op te wachten. In slechts 10 minuten lopen zijn we er. Aan het eind van een steegje waar je mogelijk zelf niet in zou lopen is de ingang. Binnen is het groot en de muren zijn prachtig bedenkt met mozaïeken en het plafond met ornamenten, alles geheel in Marokkaanse stijl. De tafels zijn gedekt met witte mooi geborduurde tafellakens en een bont servies. We worden welkom geheten en krijgen uitleg over het menu. We zullen starten met voorgerechten bestaande uit brood, diverse groenten (wortel, courgette, tomaat) en sausjes met linzen. Het hoofdgerecht is Bastilla met kip en als toetje is er ijstaart. Bastilla (soms ook Pastilla genoemd) is een typisch Marokkaans gerecht in filodeeg en het is overheerlijk.
We tafelen nog even na met koffie/thee en heerlijke Marokkaanse koekjes.
Het is erg gezellig en ook nu breekt helaas de tijd aan om weer terug naar ons hotel te gaan. Buiten worden we opnieuw getrakteerd, maar dan op een regenbui. Gelukkig hebben we regenjassen bij ons.
Het is een prachtige dag geweest, ik val dan ook met een brede glimlach op mijn gezicht in slaap. Welterusten….

reisdag naar Midelt
Woensdag 24 mei 2023
Vandaag weer een reisdag, dat betekent strakke planning in de ochtend. Opstaan, douchen, ontbijten, koffer verder inpakken en naar de receptie.
De bus vertrekt rond 9.00 uur, we rijden door het Midden-atlas gebergte naar het zuiden naar Midelt. Het beloofd een mooie dag te worden. Het landschap verandert, het wordt groener. Hier hebben de huizen schuine daken. In de winter valt hier sneeuw en dat glijd makkelijk van een schuin dak af. We zien appelbomen. Dit is een inkomstenbron voor dit gebied.
Om 10.15 uur maken we een korte stop in Ifrane om inkopen te doen voor onze picknick. Ifrane is een heus wintersportplaatsje en heeft als bijnaam “klein Zwitserland” Het ziet er erg duur uit.
Voordat we gaan picknicken maken we met de plaatselijke gids Achmed een wandeling door een cederbomen bos. Alle bomen hier zijn beschermd. Er zijn op de wereld nog maar twee grote bossen, hier en in Libanon. Ceder werd veel gebruikt in Marokko voor het maken van plafonds.
Aan het begin van de wandeling worden we begroet door een groep Makaken. Het is een fijne wandeling die eindigt op de picknickplek. Bij een picknicktafel wordt alles gewassen en gesneden. We hebben vers gebakken berberbrood, tonijn (in blik), tomaat, komkommer, smeerkaas, kersen, bananen, abrikozen. Iedereen stelt zijn eigen lunch samen en geniet terwijl Achmed met een katapult een hongerige Makaak op afstand houdt.
Na de lunch rijden we weer verder. We zijn nu op de hoogvlakte van het Midden-Atlas gebergte en rijden richting Hoge-Atlas. Het landschap is momenteel vlak maar in de verte zijn al weer bergtoppen te zien.
In de namiddag arriveren we bij hotel Taddart. In de lobby van het hotel hangt een hele grote kaart van het gebied hier. Obbo geeft ons uitleg over waar we nu zijn en welke route we de komende dagen gaan nemen. Dan naar onze kamer, die is best groot en heel netjes. We maken ons gereed voor de optionele wandeling. Samen met de plaatselijke Mohammed lopen we langs berberdorpen. Hij verteld ons hoe de mensen hier wonen en leven, over de vele gewassen en het fruit dat voor het hele dorp beschikbaar is. Over hoe de overheid z’n best doet om de mensen te laten blijven. Dit door elektriciteit, stromend water, telefoon voor iedereen toegankelijk te maken. We lopen verder richting een Canyon en maken mooie foto’s. Dan weer terug naar het dorp waar vele nieuwsgierige kinderen zijn.

Om 19.00 uur zijn we weer terug in het hotel waar we ook vanavond zullen eten. De eetzaal is een hele grote kille ruimte. Met sfeerverlichting aan net iets te donker en met groot licht aan ongezellig. Dan maar sfeerverlichting. De menukeuze is beperkt. Ik ga deze keer voor salade Marocaine, Tajine Kefta en Fan du Jour.
Tijdens ons eten gaat de zon langzaam onder en geeft het buiten de omgeving een warme gloed. Helaas nu geen camera bij ons. 21.30 uur is iedereen klaar met eten en gaan we terug naar onze kamer. Met z’n drieën nog even napraten over de belevenissen van vandaag en dan “op tijd” de oogjes dicht. Morgen weer nieuwe belevenissen…….

woestijn Erg Chebbi
Donderdag 25 mei 2023
Heel goed geslapen maar wel al voor de wekker wakker. Het is helaas bewolkt dus geen foto van een opkomende zon achter de bergen. Lekker op ons gemak weer alles gereed maken voor vertrek. We hebben met Stephan afgesproken om 8.00 uur te gaan ontbijten.
Het wordt weer een prachtige reisdag. We steken de Hoge Atlas over. Er wordt aan een nieuwe weg gewerkt. Het is een veel gebruikte doorgang naar het zuiden. Deze wordt veiliger gemaakt door gevaarlijke stukken en bochten eruit te halen. Als we een pas over zijn, klaart het op en hebben we weer blauwe luchten. We rijden nu over een lange hoogvlakte met glooiende bergen. Passeren af te toe kleine dorpjes. Er is hier een inhaalverbod dat bijna overal genegeerd wordt.
Om 11.00 uur is er koffiepauze. Na deze korte stopt wordt de omgeving groener en zien we ook al palmbomen.
We rijden door de 'Tunnel des Legionnairs" (door de Fransen gebouwd) Vanaf hier rijden we weer omlaag door een brede kloof. We stoppen bij een brug over een bijna lege rivierbedding (Qued Ziz) Zoals op de meeste stopplaatsen staan ook hier weer verkopers. Een klein schattig kameeltje gaat als souvenir mee.

In de namiddag komen we aan in Merzouga en doen nog inkopen bij de Marjane voor de picknicklunch. Altijd leuk om in het buitenland een grote supermarkt te bezoeken.
Officieel zijn we nu al in de woestijn (term woestijn wordt bepaald door aantal mm dat het hier regent). Deze woestijn is een kiezelwoestijn ook wel Hamada genoemd. De zandduinen die we later bezoeken worden Erg genoemd. (Erg-Chebbi)
Voor de picknick stoppen we aan de rand van een kloof waarin de Ziz-oase is. Hier staan talloze dadelpalmen, waaronder fruitbomen en groenten groeien. De huizen staan aan de rand. De Ziz-rivier stroomt grotendeels ondergronds.
Na de lunchpauze is het nog zo’n twee uur rijden tot aan onze eindbestemming vandaag: Erg-Chebbi. Een laatste stop nog in Erfout voor drinkwater en dan richting zandduinen. Vlakbij de duinen verlaten we de verharde weg. De bus trilt af en toe best stevig op deze ondergrond, lijkt alsof we nu op massagestoelen zitten.
Eindelijk aangekomen bij Auberge Salamat worden we ontvangen met Marokkaanse thee. Langzaam aan arriveren de kamelendrijvers en hun dieren. Om 17.30 uur begint het opstappen op de kamelen en trekken we de zandduinen van één van Marokko' s mooiste gebieden in. Ondanks dat het niet onze eerste kamelentocht is, voelt het wel weer vreemd. Bij de vorige tocht liepen de kamelen over een vlakke ondergrond, nu gaan we de duinen in. Vooral omlaag voelt een beetje eng. Obbo die de tocht te voet maakt, bied aan om foto’s te maken, maar ook onze kamelenbegeleider ontpopt als fotograaf. Met de camera van Mart maakt hij uiteindelijk 80 foto’s waarvan de meesten best aardig zijn.

Na ongeveer 1 uur komen we weer aan bij het tentenkamp dat overigens vlakbij de Auberge is. Er mag nu niet meer in de woestijn geslapen worden. We worden weer ontvangen met thee en dan kan iedereen een slaapplek gaan uitzoeken. Er zijn een aantal tenten met 2 of 4 slaapplekken en er mag ook buiten geslapen worden. Dat laatste had mijn voorkeur maar gezien de wind twijfel ik erover. Ook zijn de matrassen erg zwaar om te verplaatsen.
We eten vandaag pas tegen 20.15 uur als de zon is ondergegaan. Tot dan is er vrije tijd.
Er worden volop foto’s gemaakt, natuurlijk ook van de ondergaande zon en samen gekletst.
Het diner vandaag bestaat uit berbersoep, tajine kip en watermeloen als nagerecht.
Na het eten wordt het kampvuur ontstoken en is er trommuziek. Een aantal gaan de uitdaging aan om mee te trommelen.
Dan wordt het voor mij bedtijd. Besloten is om in de tent te slapen. De wekker wordt gezet voor 6.00 uur omdat we de opkomst van de zon niet willen missen. De matrassen hier zijn “vrij stevig” ik kijk nog voor de laatste keer op mijn telefoon hoe laat het is: 22.59 uur.
Slaap lekker………….

naar de Todrakloof
Vrijdag 26 mei 2023
Al best lekker geslapen als ik om 3.00 uur er toch even uit moet voor toiletbezoek. Val gelukkig meteen weer in slaap. Wordt later weer wakker van een alarm, het is pas 5.00 uur. Probeer weer in te slapen maar hoor steeds vaker dat geluid. Even voor 6.00 uur dan toch maar opgestaan.
Het is al licht en aan de horizon is een rode gloed. Steeds meer reisgenoten zijn wakker geworden en opgestaan. Vol verwachting kijken we uit naar het moment dat de zon gaat opkomen.
Daarna gaat iedereen zich gereed maken voor vertrek. We ontbijten vanochtend om 7.15 uur in de Auberge. Inmiddels is het mysterie van het alarm ook helder. Het was de telefoon van een van onze reisgenoten. Die sliep buiten en de telefoon met een vast ingesteld alarm om 5.00 uur lag ergens in een tent. Het alarm bleef iedere 5 minuten herhalen.
Met een laatste blik naar de zandduinen vertrekken we te voet naar de Auberge. De koffers worden met de auto vervoerd. Na een lekker ontbijt is het weer tijd om verder te gaan, het wordt weer een flinke reisdag.
We rijden weer richting de Hoge Atlas naar de Todrakloof. Rechts vanuit de bus gezien ligt de Anti Atlas (vulkanisch gebergte). Het landschap is vlak, leeg en droog. We arriveren bij Tinerhir aan het begin van de Todravallei en het wordt weer helemaal groen. Dit is nu een oase in het woestijngebied. Er staan vele grote dadelpalmen. We rijden verder de kloof in en stoppen nog even bij een mooi uitzichtspunt. Dan nog een klein stukje en we arriveren bij Kasbah Taborihte waar we de komende twee nachten zullen slapen. Het ziet er prachtig uit en om er te komen moeten we via een stevige loopbrug naar de andere kant van een riviertje en dan nog vele traptreden omhoog.
Binnen is het gezellig en in berber-stijl ingericht. De tafels zijn al gedekt voor onze lunch. Deze bestaat uit een salade Marocaine, een berberomelet uit de Tajine en sinaasappelschijfjes met kaneel als toetje. Na de lunch krijgen we de sleutel van onze kamer en opnieuw moeten we vele traptreden omhoog. Gelukkig wordt mijn koffer gebracht…
Onze kamer is groot en vrij nieuw. Er staat een groot tweepersoonsbed en nog een enkel bed, twee stoelen en er ligt een mooie berber (tapijt) op de vloer. We hebben zelfs een rolluik voor het enige raam in de kamer.
De rest van de middag is vrij. Een aantal van de groep ligt lekker bij het zwembad. Dat is mij te heet. Wij verkennen eerst de omgeving en zoeken later een plekje in de schaduw om ff te chillen en te internetten voor zover de Wifi het doet.
Om 19.00 uur is het diner. We eten buiten op het terras. Ondanks de wind is het goed te doen. Op het menu staat: soep Harira, Tajine Kefta en weer watermeloen. Tegen 22.00 uur terug naar onze kamer. Nog even napraten over de belevenissen van vandaag. Het was een fijne dag maar al snel vallen de oogjes toe….


Todrakloof
Zaterdag 27 mei 2023
In de ochtend is er inmiddels een gebruikelijk patroon. Na het ontbijt gaan we met de bus naar het begin van de kloof. Vanaf hier lopen we verder de kloof in. De kloof is breed, hoog, mooi en erg indrukwekkend. Naar mate we verder lopen wordt het iets smaller. Aan de linkerkant is Kasbah Yasmina. Tot hier lopen we. De kloof gaat uiteraard wel verder. Er is voldoende tijd om foto’s te maken. Dan geeft onze gids voor vandaag aan dat onze wandeling begint. 16 deelnemers van onze groep gaan mee. We lopen weer terug naar het begin van de kloof. Mohammed, de gids, spreekt goed Engels, tijdens de wandeling verteld hij over de tuinen waar we langslopen, over de historie en gebruiken van de verschillende berbervolken. Er zijn hier gezamenlijke tuinen, ze zijn omringd door irrigatiekanalen en grotendeels aangeplant met diervoer omdat hun vee vanwege plaatsgebrek niet buiten kan grazen. Er staan ook fruitboompjes. Ik zie voor het eerst hoe amandelen groeien.
De berbervolken zijn de oudste bevolkingen van Marokko. Ze hebben zelfs een eigen vlag. Bij sommige volken hebben de vrouwen tatoeages in het gezicht waaraan je o.a. kunt zien of ze gehuwd is en hoeveel kinderen ze heeft.
Tijdens de wandeling komen we ook langs ons eigen hotel. Vanaf hier nog zo’n 20 minuten tot aan onze picknickplek. We picknicken in de tuin van een restaurant La Source met een grote vijver met heilige vissen, en lekker veel schaduwplekjes. Ook nu weer een gezellige en smakelijke lunch.

Om 14.00 uur weer terug bij ons hotel. De rest van de middag is vrij. In de tuin volgen we op onze telefoon het live-blog van de kwalificatie van de Formule 1. Max Verstappen weer naar pole 😊
Verder gewoon genieten in de schaduw tot aan het diner. Dat diner is weer buiten op het terras. We eten als voorgerecht diverse gekookte groenten, dan een Tajine kip citroen die heel erg lekker is en weer watermeloen…..
Na het diner beginnen er af en toe regendruppels te vallen. We gaan met een deel van de groep binnen zitten. Het is gezellig, door sommigen worden er nog spelletjes gedaan.
Moe van alle indrukken gaan wij al om 21.30 uur naar onze kamer. De koffers dienen weer reisklaar gemaakt te worden. Het is alweer de laatste nacht op deze mooie plek.

naar Aït Benhaddou via Dadeskloof
Zondag 28 mei 2023
We zijn al vroeg wakker. Helaas geen warm water bij de douche. Tegen 7.30 uur slepen we onze koffer al die traptreden weer naar beneden tot aan de ontbijtzaal. Gelukkig worden ze vanaf hier voor ons naar de bus gedragen. Sommige mannen zie ik zelfs met drie koffers tegelijk lopen. Chappeau!! Ik heb al moeite met één.
Na het ontbijt staan we buiten te wachten. Er zijn steenbokken of zoiets gezien op de bergwand voor het hotel. Leuk om te horen hoe we elkaar proberen duidelijk te maken waar te kijken. Zoiets als langs de paal omhoog tot het lichte gedeelte en dan rechts….
Als je eenmaal weet waar te kijken, zie je ze. Ook omdat ze stof doen opwaaien in hun “spel”.
Tijd om te vertrekken. Ik geniet vanuit de bus nog heel even van de mooie omgeving hier in de oase met de talrijke palmbomen en dan wordt het landschap weer vlak en droog.
We rijden richting de Dadeskloof. Hier staan geen palmbomen maar loofbomen. De vallei is ook veel breder. We stoppen met de bus bij Labyrinth Kasbah Dades om onze gids op te halen. Hij heet Mahdi en spreekt een aardig woordje Nederlands. Hij neemt ons mee door een deel van de vallei. Het is hier ruimer dan in de Todrakloof, maar ook hier tuinen met irrigatiekanalen. We lopen verder door een grote droge rivierbedding en langs vervallen Kashba’s. Op diverse plaatsen liggen balen alfalfa te drogen voor de dieren. Een hele mooie tocht.

Rond 12.00 uur tijd voor koffie in Boumalne Dades. Obbo doet weer boodschappen voor de picknicklunch. Er is ook nog tijd om even over de plaatselijk markt te lopen. Dan weer verder naar de picknickplek. Het is deze keer in een restaurant in de Rozenvallei. Beetje vreemd om hier te picknicken terwijl de Tajines en frietjes naar andere gasten gaan….
Vlakbij het restaurant zijn er natuurlijk ook winkeltjes. Het einde van onze reis is in zich dus op jacht naar souvenirs. Het wordt uiteindelijk een mini-tajine en stenen kameel voor ons en voor Stephan een schilderijtje van een Kasbah.
Hier in de Rozenvallei is het nog veel groener dan bij de Todra. Vervolgens reizen we verder langs de 'Weg van de Duizend Kashba’s' naar Aït Benhaddou. Vanuit de bus zie ik op een kruispunt midden in de woestijn een auto staan die huishoudelijke producten verkoopt….heel bijzonder.
De vallei wordt steeds breder. We worden gewezen op een toren van 248 meter hoog in de zon. Het is de hoogste zonnetoren ter wereld, gebouwd door een Chinees bouwbedrijf als onderdeel van het Noor III Concentrated Solar Power (CSP)-project in Marokko.
Dan arriveren we in Ouarzazate. Hier is de filmindustrie gevestigd. We rijden langs diverse filmstudio’s en stoppen nog even bij de Carrefour. We vervolgen de reis.
In de verte zien we Aït Benhaddou al. We stoppen voor het maken van foto’s. Het waait zo hard dat we onze petjes moeten vasthouden of afzetten.
Nog een klein stukje en we arriveren bij hotel La Rose Sable. De kamers zijn sfeervol ingericht.
We hebben de rest van de middag tijd om op eigen gelegenheid Aït Benhaddou te bezoeken. Het is op loopafstand van ons hotel. In Aït Benhaddou bevinden zich zeven kashba’s bij elkaar, die tegen een heuvel zijn aangebouwd. Al vele malen dienden ze als decor voor films, waaronder The Jewel of the Nile en Gladiator. Omdat de lemen burchten door de jaren heen erg in verval zijn geraakt, zijn ze recentelijk met Unesco-geld gerenoveerd. De toegang is via een grote brug over een rivier die bijna droog is. Dan via smalle straatjes met traptreden omhoog. We besluiten eerst helemaal naar boven te lopen voor het uitzicht. Kunnen we later omlaag slenteren door een aantal straatjes.
Eenmaal boven kost het moeite om je in de wind staand te houden. We maken snel enkele foto’s en gaan weer omlaag. Het is best groot hier, we zullen niet alles kunnen bekijken.
In een van de straatjes vraagt een aardige mevrouw of we haar huisje willen bekijken. Waarom ook niet…
We mogen overal kijken en foto’s maken; de woonkamer met vele tapijten, de moderne keuken en ook de berberkeuken. Het piepkleine stalletje waar de dieren staan. Van de bovenverdieping is er uitzicht op de arena waar de opnames van Gladiator zijn gemaakt. Of ze er echt woont is niet duidelijk. Het geeft wel een idee van hoe mensen hier leven. Ze heeft natuurlijk van alles te koop maar er is niks wat ik zou willen. Daarom geven we haar wat geld voor haar “gastvrijheid”.

De tijd gaat snel en we gaan terug naar ons hotel. Kunnen we ons nog even opfrissen voor het diner. We eten vanwege de wind binnen. Er is een buffet met een zeer ruime keuze. Wat laten het ons goed smaken. Helaas is er ook vervelend nieuws. Een van onze reisgenoten is ziek. Vermoedelijk iets verkeerds gegeten. Laten we hopen dat ze snel weer opknapt.
Om 21.30 uur weer terug naar onze kamer. Daar is het rustig en kunnen we even afschakelen van deze drukke dag. Een uurtje later lonkt het bed, de wekker staat morgen om 6.15 uur………..

naar Imlil in het hoge Atlasgebergte
Maandag 29 mei 2023
Om even na 7.00 uur zitten we aan het ontbijt. De laatste dagen is de keuze aan wat ik lekker vind beperkt. Maar gisteravond was het diner erg lekker en heb ik genoeg gegeten om nu niks te kort te komen. Vandaag een lange reisdag. De zieke reisgenote is nog steeds niet fit, toch wil ze graag met ons mee. Iets wat ik goed begrijp.
We verlaten Aït Benhaddou en gaan weer richting Hoge Atlas. Het valt mezelf op dat ik het landschap dat ik vanuit de bus zie al heel normaal ga vinden. Heb wel al meer oog voor details, zoals het zien van de vrouwen die grote bossen veevoer op hun rug dragen, en de ezels helemaal bepakt. In het landschap zijn hier en daar kleine oases maar ook bomen en struiken die waarschijnlijk door watertekort al dood zijn. Op onze route wordt veel aan de weg gewerkt. De wegen worden breder gemaakt en bochten eruit gehaald. Ook is er aandacht voor de afwatering. Toch kunnen we ondanks de werkzaamheden redelijk doorrijden.
We rijden omhoog via de spectaculaire Tizi n’Tichkapas en stoppen op het hoogste punt: 2260 meter. De afdaling zou ook spectaculair zijn maar deze is op het uitkijkpunt niet op een foto vast te leggen. Het zijn in ieder geval een groot aantal (haarspelt-)bochten. Helaas geen vergezichten, het is bewolkt en toppen liggen in de wolken. Halverwege de afdaling weer ff tijd voor koffie/thee/wc.
We rijden verder, hier is al een groot deel van de nieuwe weg gereed. We rijden langs hoge afgeschraapte wanden met veel kleuren steen. Op sommige plekken is ook de oude weg nog zichtbaar.
We lunchen bij Café Restaurant Qued Ezzat. Gisteren hebben we al onze bestelling doorgegeven maar helaas ze hebben toch niet alles. Ik had pizza besteld en daar is een tekort aan, dus ik pas mijn bestelling aan naar Panini. Achteraf spijtig want de Panini was erg droog.
Als we weer verder gaan is het nog ongeveer 2 uur tot onze eindbestemming. We laten de afslag naar Marrakesh rechts liggen en rijden door Ourika. Hier is een omleiding vanwege de maandagsouk. Het is een drukte van jewelste.
Langs de kant van de weg zie ik nu ook een andere cactussoort dan de vijgcactus. Had in Marokko wel meer cactussoorten verwacht.
Wij verblijven komende nacht in Imlil, een klein pittoresk dorp waar veel wandelaars overnachten voordat ze de hoogste berg van het land, de Toubkal (4167m) gaan beklimmen. De weg richting Imlil wordt steeds smaller en dan zijn ze ook nog eens aan de weg aan het werken. De bus komt in best wel een uitdagende situatie terecht, Er dient een scherpe bocht gemaakt te worden langs een open gegraven sleuf van zo’n 3 meter diep. Ik zit aan de sleufkant ongeveer boven de achterwielen. Het voelt heel eng, zeker als de omstanders ook nog eens bedenkelijk kijken. Voor mij gemoedrust neem ik even plaats aan de andere kant. Een puike manoeuvreer actie van onze chauffeur brengt ons er langs; Chappeau!! Tegen 16.30 uur arriveren we op de parkeerplaats tot waar onze bus ons kan brengen. Er staat al een plaatselijk busje gereed. De koffers gaan op het dak en we kunnen helaas niet in 1x mee. De helft van onze groep waaronder wij drieën zullen al een stukje richting hotel lopen. De bus zal dan terugkomen en ons oppikken. Als iedereen in het hotel is, krijgen we thee en koekjes, De kamers worden verdeeld. Om allemaal samen in hetzelfde hotel te kunnen, is de indeling een beetje aangepast. Zo slaapt Stephan vannacht bij ons. We hebben op dit moment geen behoefte aan het verkennen van de omgeving omdat het lichtjes regent. Dan gewoon lekker op de kamer even internetten.
Om 19.00 uur is diner, met soep Harira, Tajine kip en fruit na. Ze kunnen lekker koken hier. Na het eten gaan een aantal mensen weer een kaartspel doen. Iemand zit te haken en anderen leren de spelregels van een ander spel. Zo heeft ieder zijn eigen bezigheid.
Aangezien we morgen weer iets vroeger uit de veren moeten, maken we het niet laat.
De bedden liggen prima en als snel zijn we in dromenland…….

wandeling naar Aroumd en dan naar Marrakesh
Dinsdag 30 mei 2023
Een vroege start van de dag. Om 7.30 uur moet alles ingepakt zijn en gaan we ontbijten. Omdat we vanmorgen een wandeling hier in de bergen maken, kies ik voor een licht ontbijt. Even na 8.00 uur vertrekken we. Vanaf het hotel een klein stukje bergaf over de weg en dan links via grote betonnen traptreden flink omlaag. Dan verder over een bergpaadje tot aan de verharde weg. Weer volgen we de weg een stukje en slaan dan linksaf weer een klein pad op en lopen onder walnoten bomen. Verder langs irrigatiekanalen en we steken via een betonnen brug de bergbeek over. Het pad gaat weer omhoog, dan weer langs irrigatiekanalen. We komen bij kleinere bergbeekjes die we oversteken via houten bruggetjes van takken en sommige van planken. We lopen omhoog tot bij de waterval. Het is best bijzonder om in Marokko een waterval te zien. Na het maken van een groepsfoto lopen we weer een stukje terug en dan flink omhoog langs de waterval. Het flinke stijgen in combinatie met het tempo van de groep dat ik natuurlijk graag wil bijhouden, zorgen ervoor dat ik me niet zo lekker voel. Moet zelfs even stoppen om wat zoets te drinken. Mogelijk dan toch te weinig gegeten?
Gelukkig knap ik snel op. We gaan verder en komen in Aroumd aan. Hier bezoeken we een tapijtwinkel waar we ook thee drinken. Een aangename stop bij vriendelijke mensen.
We gaan weer verder, nu omlaag over een breed pad met mooie uitzichten. Ook hier zorgen bergbeekjes voor kleine watervallen. Het brede pad brengt ons terug naar de betonnen trappen. Hier weer omhoog om zo bij het hotel uit te komen. Een mooie wandeling maar ben wel blij dat we weer bij het hotel zijn. Zo meteen lunch en dan hoop ik me echt beter te gaan voelen.

Tijd om afscheid te nemen, de koffers zijn al naar de grote bus gebracht. Nu nog wachten tot het kleine busje ons komt ophalen. Dit duurt wel erg lang tot ongenoegen van onze reisleider.
Een viertal van de groep was al gaan lopen (wandeling van ongeveer 30 minuten) en zijn nog eerder bij de bus dan de rest.
Als iedereen weer in de grote bus is, vertrekken we deels via de route waarover we ook gekomen zijn richting Marrakesh. Gelukkig geen gaten meer in de weg die voor onverwachte dingen zorgen.
Weer terug in het dal heb ik even geslapen in de bus, en met mij denk ik vele anderen.
In Marrakesh is het zeker 15 graden warmer dan waar we vandaan komen. Dat is best wennen. Eenmaal op onze kamer gunnen we ons nog een schoonheidsslaapje. Ben nog steeds niet helemaal fit, hopelijk wordt ik niet ziek….
Tegen 17.45 uur gaan we te voet naar het Djemaa el-Fna plein en de Medina. Het is er al druk door de markt. Gezien het tijdstip besluiten we eerst te gaan eten. Dit doen we bij Chez Chegrouni op het balkon aan het plein. We eten hier brochetta poulet met frietjes, erg lekker. In de tussentijds is het steeds drukker geworden op het plein. Je hoort de slangenbezweerders met hun fluiten en de trommels van diverse artiesten. We lopen er nog even rond en gaan dan weer te voet terug naar het hotel.
Moe maar voldaan kijken we terug op een mooie dag en gaan we lekker slapen…..

Marrakesh
Woensdag 31 mei 2023
Goed geslapen en om 8.00 uur aan het ontbijt. Ook hier is de keuze niet ruimer dan in de meeste van de vorige hotels. Met de bus rijden we naar de Koutoubia moskee. Hier wacht de plaatselijke gids op ons. We gaan lopend naar het Paleis Bahia, dat vandaag ineens dicht blijkt te zijn, als alternatief bezoeken we een ander gebouw waar de architectuur vergelijkbaar van is. Dan tijd voor koffie/thee. Vanaf het hoge terras van het restaurant hebben we een mooi uitzicht. Ook op een nest met ooievaars. Het volgende wat we zouden gaan bezoeken (Koranschool) gaat ook niet door, in plaats daarvan lopen we door de Medina van Marrakesh. Het is een mooie ruime Medina waar nu geen ezels doorheen lopen maar brommertjes en scooters rijden. Omdat we nu een rondleiding hebben, is er geen tijd om iets te kopen. We besluiten na de lunch nog eens terug te gaan. Tegen 12.30 uur staan we weer op het Djemaa el-Fna plein en nemen we afscheid van de plaatselijke gids. We gaan lunchen bij restaurant Chez Chegrouni waar we gisteren ook gegeten hebben. Vandaag kiezen we voor Pizza met kip. Ook nu weer erg lekker maar voor mij een maatje te groot.
Na de lunch weer de Medina in. Eerst terug naar de plek waar we een Marokko-vlag pin zagen om die te kopen. Later lopen we langs een kraampje met zaden, er zitten vogels in de bakken die zich in luilekkerland wanen. Als we ons fototoestel gereed hebben, schrikt een voorbijganger de vogels op. Helaas geen foto dus. Ook onze kleinzoon Teun wordt niet vergeten, een pluche kameel gaat mee. Zo lopen we nog een tijdje rond.

Tegen 15.00 uur nemen we afscheid van de Medina en het plein en gaan we richting ons hotel. We verheugen ons al op het ijsje dat we gaan eten bij Dino. Op de kaart leek het een klein ijsje maar in het echt een flinke coup. Het is wel erg lekker. We gaan weer verder en lopen langs de supermarkt, daar we kopen nog wat frisdrank voor vanavond.
Omdat we al een flinke lunch en een groot ijsje gehad hebben, besluiten we niet mee te gaan met de groep vanavond. Het wordt een kleine snack.
In de patio van het hotel nog even beeldbellen met René en daarna naar onze kamer. Een rustige avond, dus weer even tijd om te lezen en ons reisverslag bij te werken.
Ook worden de koffers al gereed gemaakt voor morgen, kunnen we net wat langer blijven slapen……

naar Essaouira
Donderdag 1 juni 2023
Na een goede nachtrust en het ontbijt, vertrekken we om 8.30 uur uit Marrakesh. Als we de stad verlaten hebben, zijn er alleen nog maar dorre vlakke landschappen te zien. Obbo zei al dat het niet bijzonder zou zijn, ik vindt het best triest. Zo een grote oppervlakte van een land zonder water.
Uiteraard wordt er weer gestopt voor koffie/thee op een prettige locatie met vele leuke zitjes. Dan vervolgen we de reis om te stoppen bij een Argana Coöperatie. We krijgen hier een commerciële rondleiding. Het proces voor het maken van de olie is veel handwerk en arbeidsintensief wat het product prijzig maakt. Ik neem niks mee.
Nog drie kwartier te gaan en dan zullen we arriveren bij Essaouira. Een laatste stop op een heuvel met uitzicht over de stad. Hier staan veel kamelen waarmee je op de foto kan…. Een man vraagt of we 2 Euro kunnen wisselen voor Dirham, geen probleem. Als dank mag Mart op de foto met zijn kameel.
Essaouira is autovrij, en ons hotel bevind zich in de Medina. Daarom worden onze koffer op handkarren overgeladen en naar het hotel gebracht. Mijn eerste indruk van de stad is positief. Meer open, witte huizen, minder druk. In ongeveer 10 minuten lopen zijn we bij hotel Cap Sim. Dit is een oude Riad omgebouwd tot hotel. In het midden een open ruimte en daaromheen de kamers wel vier verdiepingen omhoog. Onze kamer ziet er knus uit en ligt aan de straatkant. Openstaande deurtjes met gekleurd glas erin. We gaan ook alvast een kijkje nemen op het dakterras. Grote meeuwen zitten op de naburige daken en in de verte is de zee te zien.
Prioriteit heeft voor ons nu wat te eten, het is al voorbij 13.00 uur. We lopen een klein stukje terug naar een soort pleintje en nemen plaats bij een van de eetgelegenheden. Voor vanmiddag kiezen we een hamburger. Tijdens het eten komen er wel mensen bedelen aan je tafel en ongevraagde muzikanten lopen met de pet rond. Het is hier natuurlijk wel erg toeristisch.
Na het eten lopen we nog even richting de haven en daarna shoppen. Ik wil nog graag wat sjaals kopen. Hier is de sfeer bij de kraampjes relaxt. Ik heb in de afgelopen weken zoveel sjaals gezien die ik wel leuk vond, en hier zijn ze ook leuk maar weer anders. Even de verwachting bijstellen en dan lukt het wel. Drie sjaals gaan mee naar huis. Tijd voor koffie. In een hoekje aan een plein ligt restaurant Saha Fté Lekker in de schaduw. We nemen koffie/thee en Marokkaanse koekjes. Jammie!
Nu terug naar het hotel voor een korte pauze. Ook het bed is heerlijk…
Om 18.15 uur weer op pad voor het avondeten. Na vele straten gelopen te hebben besluiten we te gaan eten bij de Retro Corner Essaouira. Mart en Stephan nemen een Tajine kip en ik Couscous met kip. Na het eten lopen we richting de grote stadsmuren (Saqqalah de Kasbah) om de zonsondergang te zien. Hier boven op de muren staan talrijke kanonnen. Allen natuurlijk gericht naar de zee. Er zijn best al wat mensen en de zon gaat over ongeveer 30 minuten onder. We kiezen een plekje op de muur om hopelijk een mooi kiekje te maken.
Als de zon verdwenen is, worden alle mensen hier op de muur verzocht om weg te gaan. Deze plek is in de avond/nacht gesloten. Het wordt langzaamaan donker en we slenteren heel relaxt door de straatjes van de Medina. Komen dan uit op de grote straat voor de poort. Hier zijn bankjes en spotjes in de grond maken het heel sfeervol. Vele mensen verzamelen zich en de muzikanten maken zich al gereed. We blijven er een tijdje zitten.

Als laatste lopen we nog een keer de straat onder de bogen door. Hier is een grote bedrijvigheid. Er zijn kraampjes en karren met groenten, vis (die ruikbaar is) Heb het idee dat het meer de plaatselijke bevolking is die hier nu aanwezig is.
Tegen 22.00 uur weer terug in ons hotel. Moe genoeg om te gaan slapen maar of dat gaat lukken met alle geluiden van buiten is de vraag…..

Essaouira
Vrijdag 2 juni 2023
Nog redelijk geslapen ondanks de geluiden van buiten maar ook binnen het hotel. Niet te vergeten de oproep tot gebed van de Moskee.
Even na 8.00 uur naar beneden voor ontbijt. Er is hier geen buffet, je krijgt een uitgebreid ontbijt aan je tafel gebracht. Het is erg lekker. Terug naar de kamer om nog even te relaxen. Dan verder Essaouira ontdekken.

We lopen zigzaggend door de straatjes van de Medina en komen op kleine pleintjes uit. Sommigen met vis wat niet altijd aangenaam ruikt. Ik voel met niet helemaal fit en dus gaan we terug naar het hotel. Mart en Stephan gaan samen ergens lunchen, ik heb nu geen trek. Een middagdutje doet goed.
Ook vanavond is de mogelijkheid om samen te gaan eten. Obbo heeft gereserveerd bij restaurant des Rêves. Het is er erg druk, er zijn meerdere groepen. Helaas duurt het lang eer we ons eten krijgen, maar het is wel heerlijk.
Om 21.30 uur lopen we weer terug naar ons hotel. De koffers worden weer gereed gemaakt. Morgen nog een reisdag en dan zit onze rondreis er al weer op.
Maar eerst nog een nachtje slapen in Essaouira….

via El Jadida naar Casablanca
Zaterdag 3 juni 2023
Vandaag de laatste etappe van de rondreis. We rijden via El Jadida naar Casablanca.
Ontbijt is om 7.30 uur en dit is weer uitstekend verzorgd. Onze koffers worden weer opgehaald door mannen met karren en netjes naar de bus gebracht.
Het eerste deel van de tocht gaat langs de kust. Er is hier meer begroeiing en het wordt ook steeds groener. Af en toe staat er zelfs één koe in de wei. De huizen hebben ook een andere bouwstijl. Hier in dit gebied zijn meer Portugese invloeden.
We arriveren bij Safi, een industriestad. Dat is te zien en te ruiken. Hier in Safi is het minder toeristisch en wordt er meer Frans gesproken.In de stad zelf houden we een koffiestop. Een ideale plek om onze chauffeur Zin en bijrijder Daouod te bedanken. Zin wordt nog geprezen voor zijn rijvaardigheid. Voor beiden is er een envelop rondgegaan.
Na de pauze via de snelweg naar El Jadida. Ook weer een voormalig Portugese vestingstad.We verblijven hier 5 kwartier voor lunch en eventueel nog even rond te lopen. Onze lunch is eenvoudig: een broodje hamburger met frietjes, maar wel erg lekker. Helaas is er geen toilet dus lopen we richting Medina en nemen daar nog koffie met Marokkaanse koekjes. Er blijft nog een klein beetje tijd over om nog even verder de Medina in te lopen. We zien nog een leuk schilderijtje en kopen het.
15.00 uur we gaan we verder naar Casablanca om hier rond 16.30 uur te arriveren. We slapen vannacht in hetzelfde hotel als de eerste nacht. We nemen nogmaals afscheid van Zin en Daouod. Ze moeten meteen door naar Meknes om een volgende groep op te halen.
Stephan komt erachter dat hij bij het vorige hotel vergeten is het slot op de reistas te doen. Oei…. Dan maar even hier in Casablanca op zoek naar een ander slot. Het lijkt een uitdaging maar het lukt, het wordt een heel eenvoudig slot met sleuteltjes.
Omdat het onze laatste avond samen is, stel Obbo voor samen te gaan eten. Iedereen gaat mee. We eten vlakbij bij Les Fleurs. Helaas moet één zieke afhaken. Het eten is oké en de bediening middelmatig.
21.40 uur weer terug op onze hotelkamer. We besluiten al zoveel mogelijk gereed te maken voor morgenochtend (kunnen net iets langer slapen….)

naar huis
Zondag 4 juni 2023
Helaas, het zit erop. de laatste dag in Marokko. De wekker staat op 7.00 uur. Alles is al gereed voor vertrek. Nog een lekker uitgebreid ontbijt in hotel Les Saison. We rijden om 8.30 uur met twee voertuigen naar de luchthaven. Een busje dat tot de nok gevuld is met bagage en eigenlijk net een zitplaats te weinig en een grotere SUV. Gelukkig is het maar 3 kwartier.
Op de luchthaven verloopt alles rustig en soepel. Na het inchecken de laatste Dirham weer omzetten naar Euro en dan door de Douane. Ook dat gaat snel en kan het wachten gaan beginnen. We nemen nog koffie en iets lekkers. De luchthaven hier is niet zo groot en we zijn dus al vroeg bij de gate. Boarden staat gepland voor 11.30 uur.
Als de aangekondigde tijd van boarden gekomen is, wordt er niks omgeroepen, ook staat er niks op borden. Na een tijdje vormt zich toch een rij en sluiten we aan. We lijken inderdaad te boarden.
Met een half uur vertraging gaan we de lucht in. Het is maar een korte vlucht (iets meer dan 3 uur) dus al snel wordt het eten geserveerd. Wij zitten redelijk achterin in het vliegtuig en tegen de tijd dat ze bij ons zijn, is er alleen nog maar keuze uit vis of vegetarisch. Het wordt vis wat ik normaal niet zou kiezen en is best lekker. Het vliegen gaat snel. Het is mooi helder weer en je kunt goed zien waar we overheen vliegen. Naar mate we Nederland naderen is duidelijk Zeeland te herkennen en de Maasvlakte. Zo mooi heb ik het nog niet eerder mogen zien.
Uiteindelijk maar 5 minuten later dan gepland landen we op Schiphol. Bij de Douane nu ook weer rijen maar het gaat best snel. Door naar bagageband 18 waar onze koffers zullen komen.
De eerste koffer zijn volgens de Schiphol-app al op de band. Er komen inderdaad koffers maar die van ons zijn er nog niet bij. En dan komt er niks meer. Niet alleen de meesten van onze groep maar ook de andere Sawadeegroep heeft nog geen koffer.
Oei spannend ! Gelukkig niet voor heel lang. Uiteindelijk komen de overige koffers en is het tijd om afscheid te nemen van onze “Marokko-familie”.

Voor ons nog een flinke autorit naar huis. We gaan dus eerst nog een broodje eten.
Inmiddels duidelijk dat er problemen zijn bij NS, niet fijn als je nu met de trein verder moet….
Van Schiphol Plaza weer naar Lang parkeren, en dan naar huis. Tegen 20.45 uur zetten we Stephan thuis af en dan is het voor ons nog 15 minuten.
Het is ook weer goed om thuis te zijn.

Dankjewel reisgenoten, samen met jullie is het een onvergetelijke rondreis geworden 😊

Wil je graag meer foto's zien, neem dan een kijkje in het fotoalbum