Zillertal 2017

Deze zomer gaan we weer met de caravan op vakantie. De keuze is gevallen op Oostenrijk. We gaan naar het Zillertal. Een vakantiebestemming die we in 1992 reeds hadden. Toen samen met nog jonge kinderen, nu gaat alleen Stephan weer mee.
Het afstemmen van de vakantieperiode liep niet helemaal zoals gepland, maar uiteindelijk is toch een gezamenlijke vrije periode gevonden.
In de weken voorafgaande aan de vakantie wordt natuurlijk de weerverwachting in het Zillertal goed in de gaten gehouden. Helaas zijn de vooruitzichten niet goed.







De Heenreis
Donderdag 10-8-2017
Stephan heeft de afgelopen nacht al bij ons thuis geslapen, dus kunnen we al tegen 8.00 uur vertrekken naar Oostenrijk. De planning voor vandaag is tot Greding te rijden (586 km) en daar te overnachten. En niet te vergeten daar lekker te eten.
Bij vertrek miezert het al een beetje en het is zwaar bewolkt. De drukte op de snelweg valt wel mee. We rijden als eerste etappe tot raststätte Peppenhoven. Ben wel toe aan een kop koffie.
Door de vrijwel constante regen, de vele wegwerkzaamheden, het langzaam rijdend verkeer en files verloopt de reis erg vermoeiend en trager dan we gehoopt hadden. Uiteindelijk arriveren we even voor 18.00 uur in Greding. We hebben er nu al 10 reis-uren op zitten.
Op de overnachtingsplaats is het ontzettend druk. Denk dat als we er een uurtje later zouden zijn geweest, er geen plek meer was. We proberen een inschatting te maken van het aantal caravans/campers dat hier staat, en komen al snel in de buurt van zeker 100. Dat betekent dus ook topdrukte in het restaurant. Bij goed weer kunt je hier ook buiten eten, maar nu zit alles binnen.
We besluiten dan ook meteen te gaan eten. Ik de hal van het restaurant staan al mensen. Het is mij niet duidelijk waarom ze hier staan. Ik loop door naar binnen en vraag op er nog plaats is voor 3 personen. De serveerster schud van nee. Ik geef aan te willen wachten op een vrije plek.
Even later komt ze met de vraag of we bij anderen mensen willen aanschuiven. Tuurlijk geen probleem. Dan meldt zich ineens iemand die meent eerder recht te hebben op die plek omdat ze al langer staan te wachten. De serveerster geeft aan alleen van mij te weten dat ik plek zocht, dus wij gaan voor. Het eten is net zo lekker als altijd, genieten dus.
Moe maar voldaan gaan we daarna weer naar de caravan. In de tussentijd zijn nog meer caravans gekomen en staat alles nu helemaal vol.
Omdat het een lange en vermoeiende dag was, besluiten we “op tijd” naar bed te gaan. Dat doen toch de meesten die hier staan. Terwijl de regen ritmisch op het dak tikt, vallen we al snel in slaap.


Vrijdag 11-8-2017
De wekker laat ons om 7.30 uur weten dat het tijd is om op te staan. Het regent nu even niet. Opstaan, aankleden, broodjes ophalen en ontbijten en dan gaan we weer verder. Het is bijna 9.00 uur als we weer onderweg zijn. Voor vandaag staan 279 km op de planning. Als het een beetje meezit zijn we om 13.00 uur op de eindbestemming. Tot München verloopt de reis lekker. Het is vrijwel droog en de verkeersdrukte valt mee. Eenmaal op de ring rond München begint de ellende weer. Het lijkt wel of het hele Autobahn-netwerk in Duitsland op de schop moet dit jaar. We rijden van de ene bouwput naar de andere met alle vertragingen die daar bij horen. Tevens ook parkeerplaatsen die gesloten of overvol zijn. Tegen 13.00 uur zijn we pas in de gelegenheid om te lunchen. Daarna hebben we tot aan de grens helaas nog diverse wegwerkzaamheden. Hopelijk gaat de reis door Oostenrijk voorspoediger.
Dat is ook zo tot aan het Zillertal. Vanaf Fügen rijden we wederom in colonne het dal in. Gelukkig niet de hele weg tot aan Zell am Ziller. Tegen 14.30 uur rijden we de camping op. Voor de verandering is het maar weer eens harder gaan regenen.
We worden hier al verwacht en dus gaat het aanmelden snel. Op de plek waar we mogen staan is een grote modderpoel. Het regenwater kan niet zo snel de grond in.
We besluiten om in ieder geval de caravan maar al op de plek te zetten en daarna maar zien hoe verder.
Als de regen even ophoud, besluiten we ook de luifel op te bouwen. De tent voor Stephan wacht maar tot morgen. Dan wordt iets beter weer verwacht. Nu eerst op zoek naar een supermarkt of winkel voor boodschappen te doen. Dat zoeken gaat gelukkig gemakkelijk met het gratis internet op de camping. Het parkeren bij de plaatselijke Billa is wat moeilijker vanwege de kleine parkeerplekken.
Met voldoende boodschappen, voor het eten van vanavond en morgenochtend, weer terug naar de camping. Na het avondeten gezamenlijk aan de afwas om vervolgens om 21.00 uur doodmoe ons bedje op te zoeken. Morgen is er weer een dag…..


Zell am Ziller
Zaterdag 12-8-2017
Heerlijk uitgeslapen beginnen we aan de zaterdag. Het heeft de afgelopen nacht niet veel geregend (of ik heb het niet gehoord 😊)
Lekker op het gemak ontbijten en de planning voor vandaag doornemen. Allereerst op de planning staat weer boodschappen doen. We gaan nu naar de Spar. Het assortiment is beter dan bij de Billa. En wat ook fijn is, er is een grote parkeerplaats. Het weer is een stuk verbeterd, maar het is nog steeds niet helemaal droog. Na de lunch besluiten we om Zell am Ziller eens nader te gaan bekijken.
Gewapend met paraplu gaan we op pad en lopen door het dorpje. Er staat een groot podium waar livemuziek is. We vervolgen de wandeling om uiteindelijk weer recht voor de camping uit te komen.
Aangezien de weersvooruitzichten steeds beter worden, kunnen we ook wandelingen gaan inplannen. Geleerd van voorgaande jaren, kiezen we ervoor het de eerste dag rustig aan te doen.
Dan is het alweer tijd voor het avondeten.
Vanavond op tijd onder de wol, morgen de eerste wandeling. Welterusten…..

Durlasboden Stausee
Zondag 13-8-2017
Omdat voor vandaag de eerste wandeling gepland staat, hebben we de wekker gezet op 7.30 uur. Toch heerlijk uitgeslapen worden we wakker. Het is droog en er zijn zelfs al enkele blauwe stukjes lucht te zien. Na het ontbijt nog de rugzakken inpakken en dan op weg naar het startpunt. We gaan een wandeling rondom Durlasboden Stausee (1400 m) maken. De aangegeven wandelduur is 3 uur en de tocht gaat over 11 km. Met de auto eerst richting Gerlos en dan nog een klein stukje verder. Vanaf Zell am Ziller gaat de weg meteen in haarspeltbochten omhoog. We krijgen meteen al een mooi uitzicht over het Zillertal. Na ongeveer een half uur rijden staan we aan de voet van een immens grote aarden wal. We zijn er. Als we naar boven geklommen zijn, kan de tocht beginnen. Er zijn twee routes. Degene die wij uitgekozen hebben is niet 11 maar 13.5 km. Och moet ook kunnen toch… We zijn al zeker 30 minuten onderweg als we bemerken dat we eigenlijk de route verkeerd om begonnen zijn. Alweer een leermoment: eerst lezen. We besluiten gewoon verder te gaan, zo moeilijk kan het toch niet zijn. In het begin gaat het pad omhoog maar later wandelen we op comfortabele hoogte langs het stuwmeer. In de weiden klingelen de klokken van de koeien. Zou een koe daar nu niet gek van worden? Na twee uurtjes onderweg te zijn geweest, bereiken we Gasthof Finkau, het verste punt van onze tocht van vandaag. Het is inmiddels ook al 12.00 uur en dus tijd voor de lunch. De vanochtend gesmeerde boterhammen smaken prima.
We laten ons verleiden om nog iets verder het dal in te lopen, maar het pad gaat redelijk stijl omhoog. Het voelt voor mij niet goed, ik heb last van wat hoofdpijn en heb hier veel moeite mee. Tja slechte conditie denk ik. Aangezien de terugtocht ook nog twee uurtjes gaat duren, zien we er vanaf om verder te lopen.

We gaan dus weer richting beginpunt maar dan aan de andere oeverkant. In eerste instantie lopen we door de weiden maar nog geen half uur later staan we op de verharde weg. Dit loopt niet echt lekker en dit deel duurt gevoelsmatig erg lang. Na ongeveer drie kwartier verlaten we de verharde weg weer. Doordat ik mensen foto’s zie maken, worden we geattendeerd op het uitzicht achter ons. Tja, dat zie je dus niet als je de route verkeerd om loopt. Toch nog genieten van de besneeuwde bergtoppen aan het einde van het dal, die nu helemaal uit de wolken zijn. Dan nog even doorbijten voor de laatste kilometers. Moe maar voldaan komen we weer bij Gasthaus Seestüberl, ons beginpunt. Het terras zit overvol, dus dan maar meteen door naar de auto. Krijgen we op de camping wel koffie met een wafel. De tocht heeft voor ons toch bijna vijf uurtjes geduurd inclusief pauze, en was zeker genoeg voor de eerste dag.

Op de camping de beloofde koffie met wafel en ondertussen bespreken we de planning voor morgen. Aangezien we drie dagen achter elkaar gaan wandelen (we hebben nu mooi weer) zijn we het samen eens dat we het ook morgen rustig aan moeten doen. Zeker omdat voor mij redelijk omhoog lopen niet lekker voelde. De keuze valt op een wandeling naar de Gerlossteinwand.
Inmiddels al weer tijd voor het avondeten. De buitentemperaturen zijn nog aangenaam en we kunnen dus buiten eten. Na de afwas gaat ieder zijn eigen ding doen. Vanavond maken we het niet te laat, morgen willen we om 7.00 uur weer op…..

Gerlossteinwand
Maandag 14-8-2017
Zoals afgesproken, om 7.00 uur staan we weer naast ons bed. Het beloofd een stralende dag te worden. Gelukkig geen spierpijn van gisteren. Meteen aankleden voor vertrek. Ik loop naar de bakker, iets verderop in de straat, om lekkere broodjes te halen. Als ik terug ben, is de thee net klaar. Tja, deze waterkoker is niet zo snel als die thuis. We ontbijten en smeren de broodjes om mee te nemen. Rugzakken inpakken en op weg naar Hainzenberg. Even voor 8.30 uur zijn we bij de kabelbaan. We hadden ook niet vroeger moeten komen, want deze gaat nu pas open. In een grote duo-gondel zweven we naar boven naar 1650m. Daar herkennen Mart en ik meteen de omgeving. Deze wandeling hebben we 25 jaar geleden ook met de kids gedaan. Vanaf het begin gaat het omhoog. Het voelt goed, gelukkig geen hoofdpijn vandaag. Stap voor stap gaan we verder naar boven. De ene keer door anderen ingehaald, en ook wij halen weer mensen in. Iedereen in zijn eigen tempo. We hebben vandaag 550 hoogtemeters te overbruggen en 5 kilometer. De route voelt deels bekent maar sommige stukken duren gevoelsmatig langer. Misschien toch het idee dat het vroeger makkelijker ging. Tegen 11:00 uur hebben we het hoogste punt bereikt ( 2166m). Tijd om even lekker te genieten. Natuurlijk ook weer op de foto met het gipfelkruis. Het uitzicht is hier fantastisch.
We vervolgen de route van vandaag en komen bij een splitsing. Het is niet meteen duidelijk welke richting we moeten nemen. De ene gaat omhoog en de andere omlaag. Na het bestuderen van de kaart, besluiten we omlaag te kiezen. Een keuze die achteraf wel juist is, maar een andere route dan destijds. Deze route is rustig, op de koeienbellen na, er bijna geen andere wandelaars. Tegen 12.30 uur is het tijd om de inwendige mens te versterken en zoeken ze een geschikte lunchplek (=steen). Na de lunch dalen we steeds verder. Heb het gevoel dat we mogelijk straks “te laag” uitkomen en we mogelijk nog weer moeten stijgen. Gelukkig wordt dat onderbuikgevoel niet waargemaakt, en buigen we af richting Arbiskögel. Vanaf hier dalen we over dezelfde route als vanmorgen richting de kabelbaan. Trots dan we het weer gehaald hebben, we zijn immer toch 25 jaar ouder. Tijd voor de beloning: Koffie met Apfelstrudel. Dan weer met de gondel naar beneden en terug naar de camping.
Tegen 18.00 uur starten we met de voorbereidingen voor het avondeten, en als de zon achter de berg zakt, steken we de BBQ aan. Na de afwas maken we de planning voor morgen. Aangezien het vandaag best goed ging, durven we voor morgen ook weer een route met genoeg hoogtemeters te kiezen. We gaan weer met een gondel omhoog (tot 1744m) en lopen dan naar de Karspitz (2263m)
Maar dat is pas morgen, vanavond ook weer “op tijd” onder de wol………

Karspitz
Dinsdag 15-8-2017
Hieperdepiep Hoera, het is mijn verjaardag vandaag. 57 lentes jong en nog vol energie (meestal). Als cadeau prachtig weer en een mooie bergtour in het vooruitzicht. Hetzelfde ritueel als gisteren en tegen 8.40 uur staan we in Roth bij de bergbaan. Hier zijn kleinere gondels (max 8 pers.) die continue op en neer gaan. We gaan vandaag over twee etappes omhoog en staan om 9.05 uur op 1744m. Vandaag zijn er 620 hoogtemeters te gaan en de totale lengte is 11 kilometer. Een breed pad, slingert zich omhoog. Het is goed te lopen, maar geeft geen uitdaging. Wel worden we getrakteerd om schitterende uitzichten, hetgeen alles weer goed maakt. Dan verlaten we de weg om richting Karspitz te gaan. Hier zijn wel enkele uitdagingen in te nemen hellingen. Het laatste stuk gaat tussen en over rotsblokken tot aan het kruis. Mijn telefoon heeft inmiddels al talloze WhatsApp berichtjes ontvangen voor mijn verjaardag. Genietend op een bankje in de zon, met geweldig uitzicht, stuur ik de afzenders een dank je wel. Het is inmiddels ook al lunchtijd en de broodjes gaan erin als koek. Nog ff genieten van deze mooie plek en dan weer naar beneden. Er zijn twee mogelijkheden; een verkorte route, die volgens ons erg steil zal zijn, en de route zoals beschreven in de gids. We kiezen voor de laatste. Het gaat geleidelijk aan omlaag door grasland en soms iets moerassiger. Dan komen we weer bij een breed pad. We zien dat het zich als een slang naar beneden kronkelt. Weer goed te lopen. Halverwege de daling buigen we weer af. We gaan weer omhoog naar de Kreutzwiesenalm. Hier aangekomen nemen we de tijd om bij de hütte te genieten van een ijsje. Vanaf hier is het nog zo’n 70 minuten tot bij het bergstation. Met een voldaan gevoel stappen we weer in de gondel naar beneden. In het dal is het 30 graden, de auto is heet. Allemaal geen last van gehad daarboven. Met de airco aan op weg naar de camping. Daar aangekomen neem ik me de tijd om al mijn facebook felicitaties te lezen. Whow wat veel, ik voel met super-jarig. Ook vanavond eten we pas weer als de zon achter de berg verdwijnt. We hebben een heerlijke dag gehad. We hoeven niet te plannen voor morgen. Het wordt een rustdag. Ook omdat er regen voorspelt is…..


Op de camping
Woensdag 16-8-2017
Om 7.00 uur worden we wakker, zomaar. Het begint langzaam te regenen. We draaien ons nog eens lekker om en vallen weer in slaap. Tegen 8.00 uur toch maar uit bed, trek in ontbijt. Eerst naar de bakker voor verse broodjes. De rest van de dag verloopt rustig. Ieder doet zijn eigen ding. Met uitzondering van boodschappen doen, dat doen we samen. Na drie dagen actief te hebben gelopen is het wel lekker zo. Wel maken we weer een planning om morgen weer te gaan wandelen maar liefs geen zware tocht. De keuze valt op een rondwandeling bij de Plattenkogel die als eenvoudig staat beschreven. Ook van weinig doen wordt je moe, dus ik ligt weer “op tijd” in mijn bedje…..

Plattenkogel
Donderdag 17-8-2017
Om 7.30 uur worden we gewekt door de wekker. Vandaag weer een wandel-dag dus geen getreuzel aan het ontbijt. Tegen 9.00 uur rijden we met de auto naar Hoch Krimml. Van hieruit gaan we een wandeling maken naar de Plattenkogel (2060m) en hebben 390 hoogtemeters te gaan. We arriveren bij grote parkeerplaatsen, maar die zijn zo goed als leeg. Hier is een skigebied, in de winterperiode zal het hier wel vol staan. Mart gaat op zoek naar het startpunt van onze wandeling. Dit is vanaf de weg meteen steil omhoog over een skipiste. Pffff dat is zwaar. Door het continue schuin omhoog lopen, heeft Stephan last van een schoen die afknelt. We zijn niet de enige die slechts langzaam omhoog gaan. Even voor de top halen we een gezelschap in dat bestaat uit een man en twee dames op leeftijd. Een van de dames heeft het erg zwaar en geeft aan niet meer verder te willen lopen. Ik kan me daar wel iets bij voorstellen. Iedere tien passen moet ze uitrusten. We lopen hun voorbij en komen bij een bergpaadje. Dan is het gipfel-kruis te zien. Dat geeft altijd weer extra energie voor dat laatste stuk. We nemen plaats op een bankje en onder het nuttigen van een wafel genieten we van het uitzicht. Dan arriveren toch ook de dames aan de top. Ik loop even rond en kom in gesprek met het gezelschap. De dame die het zeer moeilijk had, zit blij op een bankje met een flesje bier. Dat was haar beloofd als ze de top zou halen. Ze is 75 jaar. Ik hoop dat op die leeftijd ook nog te kunnen. We zijn het erover eens dat deze wandeling, die als eenvoudige wandeling in de folder staat, eigenlijk best zwaar is. Dan vervolgen wij onze tocht aan de andere kant omlaag. We hebben mooi uitzicht op de bergen en op het stuwmeer waar we afgelopen zondag al omheen gelopen hebben. Na een korte daling over wandelpaadjes komen we weer op een brede schrottenweg. Deze slingert lang en voor ons gevoel oneindig omlaag. Behalve het uitzicht is dit deel van de tocht saai. Er staan ook geen bordjes die aangeven of je op de goede route bent en hoever nog te gaan. Dan is het al ruim tijd om te lunchen. We vinden een bankje langs de weg en eten onze broodjes. Als we onze tocht vervolgen komen we door een soort dorpje met allemaal vakantiehuisjes. Alles ingericht op de wintersport. In de verte zien we ons eindbestemming die maar langzaam dichterbij komt. Als we weer bij de auto arriveren is het nog vroeg. We besluiten nog verder te rijden in het dal en ergens koffie te drinken.
We komen langs de Krimmler Wassefalle waar het ontzettend druk is, en daarna zijn er langs de route geen uitnodigende locaties meer. Dan maar omdraaien en kijken wat er op de terugweg is. Uiteindelijk rijden we door tot de camping en besluiten te voet Zell am Ziller in te lopen. Langs de Ziller is een soort ijssalon. De ijsjes zijn heerlijk, alleen jammer dat de wespen dat ook vinden.
Tegen etenstijd genieten we van een eenvoudige maar lekkere maaltijd en na de afwas bespreken we de planning voor morgen. Het wordt in ieder geval een rustige dag zonder wandeling…….


Hintertux
Vrijdag 18-8-2017
Vandaag hoeven we niet vroeg op maar we zijn toch al om 8.00 uur uit de veren. De zon schijnt al lekker warm als ik even later naar de bakker loop. De weersvooruitzichten voor vandaag zijn redelijk. We ontbijten op ons gemak en bespreken de planning voor vandaag. We gaan vandaag met de auto naar Mayrhofen en Hintertux om te zien welke kabelbanen en wandelmogelijkheden vanuit daar te doen zijn. Natuurlijk ook ff winkels kijken en lunchen in Mayrhofen. Omdat Hintertux het verste rijden is, wordt dat de eerste stop. Kunnen we van daaruit weer terug om Mayrhofen te bezoeken. Het is een hele rit, we zijn wel 45 minuten onderweg. De route erheen is wel heel erg mooi. Hoe verder we naar het einde van het dal rijden, hoe groter de hotels en chalets die daar liggen. Hintertux is zowel in de winter als in de zomer een skigebied. Het is behoorlijk druk als we bij de kabelbaan aankomen. Heel erg toeristisch allemaal. Je kunt hier met de baan tot 3288m gaan. Er zijn in totaal 5 banen omhoog. We nemen folders mee om straks in de caravan te bestuderen. Dan rijden we weer terug naar Mayrhofen. Eerst op zoek naar een parkeerplaats. Aan de rand van Mayrhofen vinden we nog plek. Het is hier betaald parkeren maar de tarieven zijn redelijk. Het is inmiddels bijna 12.00 uur en dus besluiten we eerst te lunchen. Ik had onderweg al een leuk plekje gezien. We gaan zitten bij Hotel Brucke. Ik had mijn keuze voor deze lunch al vanmorgen gemaakt: Kaizerschmarren. Mart en Stephan nemen een Bretteljauze. Het is wel erg vervelend dat er deze zomer zoveel wespen zijn, je moet constant opletten als je ergens gaat eten. Zeker als je zoiets zoets als Kaizerschmarren eet. Alles smaakt prima en de porties zijn ook behoorlijk groot. Na de lunch weer verder kabelbanen en winkeltjes kijken. We zijn niet specifiek op zoek naar iets. Ook bij de Ahorn- en Penkenbahn nemen we weer info mee. Dan weer terug naar de auto, we moeten rekening houden met de vooruitbetaalde parkeertijd. Het is eigenlijk best warm en goed weer vandaag. We rijden weer terug richting camping en stoppen nog bij de Hofer om boodschappen te doen. Weer terug op de camping worden de folders bekeken. Hintertux valt voorlopig af. Het is te ver rijden en te weinig bekent over de wandelmogelijkheden aldaar. Aangezien het hoofdzakelijk skigebied is, verwachten we weinig wandelpaden. Tenminste die voor ons interessant zijn. Ook Mayrhofen is best moeilijk. Hier zijn in de winter veel skimogelijkheden waar die gebied zich ook uitstekend voor leent, maar je wandelt dan over brede, bijna verharde wegen. Moeilijk allemaal. Ik kom in gesprek met de buren rechts van ons. Ze hebben we een tip. Bij het Schlegeis stuwmeer kunt je bijvoorbeeld naar de Olpererhutte lopen, heel mooi gebied en prima wandelwegen. Daarbij ook nog een fantastisch uitzicht. Ik onderzoek deze mogelijkheid nog even op het internet en we besluiten deze te gaan doen een van de komende goede dagen. Vanaf vanavond 20.00 uur is er veel regen voorspeld voor de komende 48 uur.

Tegen 19.00 uur gaat de BBQ aan en genieten we weer van lekker eten. Het blijft erg lang warm vanavond. Aan het begin van het dal zijn lichtflitsen aan de hemel te zien. Mogelijk nog onweer dus.
Even na 22.00 uur besluiten we te gaan slapen. We liggen nog maar net in bed als het heel hard begint te waaien. Ik vind het maar eng, die harde wind en kijk nog door de raampjes wat naar buiten. Nog geen vijf minuten later, bij weer een harde windvlaag zie ik de luifel aan onze caravan deels in elkaar zakken. Grote schrik. We staan in enkele tellen weer buiten om de schade te beperken. De wind wakkert nog steeds verder aan. We gaan extra scheerlijnen bij zetten. Overal op de camping is er ineens een drukte. Spullen worden veilig gezet, stormlijnen aangelegd en voortenten in alle haast verder aangeritst en gesloten. We zijn weer klaarwakker en helemaal niet meer zo moe. Onze achterburen, die in een klein tentje kamperen, besluiten om maar in hun auto te gaan zitten. Tegen 23.30 uur wordt het wat rustiger en we gaan dan toch maar proberen te slapen. Het begint zachtjes te regenen en met het ritme van de regen vallen we in slaap……


Zaterdag 19-8-2017
Weer even voor 8.00 uur worden we opnieuw wakker. Vannacht ook nog ff wakker geweest. Maar alleen voor toiletbezoek. Het heeft ook flink geregend en nu is het ff droog.

Talbach Wasserfall
Zondag 20-8-2017
Omdat er tot ongeveer 12.00 uur regen gemeld is, staat er voor vandaag geen wekker. Lekker uitslapen, op het gemak ontbijten en gewoon lekker niks. Het regende niet meer toen we wakker werden, maar er waren wel nog veel wolken en de zon laat zich maar af en toe zien. Voor na de lunch hebben we een wandeling gepland. We kunnen vertrekken vanaf de camping. We lopen richting Zellberg. Hier start de tocht. Er zijn weer 390 hoogtemeters te overwinnen. Dus meteen vanaf het begin gaat het omhoog. Het is een mooi bospad en het stijgingspercentages is goed te doen. Eerst komen we bij gasthof Schönsten Aussicht. Van hieruit is er een mooi uitzicht richting Mayrhofen.

Dan moeten we weer omlaag naar de Herz-Jesu-Kapelle. Vanaf het bankje dat hier staat, genieten we weer van het uitzicht. De tocht gaat weer verder omlaag. We gaan richting Talbach Wasserfall waar we in eerste instantie omhoog gaan en dan weer omlaag tot halverwege de waterval. Hier kunnen we de watervaloversteken en via trapjes weer een deel omhoog. Er is hier een klettersteig. Vanaf een bankje zien we hoe een groep zich klauterend lang de steile wand omhoog begeven. We lopen weer verder en dalen na een tijdje weer tot in het dal. Langs de Ziller lopen we terug richting Zell en dus de camping. Het was een eenvoudige maar wel erg leuke wandeling.
Na het avondeten maken we alles al gereed voor de tocht van morgen. We gaan naar de Slegeis stausee om vandaar de Neumarkt Route te lopen.

Slegeis stausee
Maandag 21-8-2017
Om 6.30 uur loopt de wekker af. We willen graag zo vroeg mogelijk aan onze tocht voor vandaag beginnen. Het startpunt is op ongeveer 50 minuten rijden vanaf de camping. Even voor 8.00 uur stappen we in de auto. Het is nog rustig op de weg. We rijden richting Mayrhofen en nemen na Mayrhofen de alslag Ginzing/Slegeis. We rijden een redelijk smalle kloof in. De weg is goed te rijden. Naar mate we verder het dal inrijden wordt de weg smaller en rijden we regelmatig door tunnels. In het smalste deel van het dal wordt het verkeer geregeld door verkeerlichten. De weg is zo smal dat je er geen tegenliggers zou wensen. Vanaf dat punt betaal je ook tol voor het gebruik van de weg. Als we daar aankomen, staat het licht op groen en kunnen we meteen doorrijden. De tunnels waar we doorrijden zijn niet zoals we dat gewend zijn. Er hang een eenvoudige verlichting langs de kant en de contour van de tunnels is nog in grove steen. Er kan echt maar een voertuig doorheen. Wat me opvalt is dat in de tunnel geen vluchtroute aangegeven wordt. Tja je bent en blijft BHV-er. Aan het einde van het dal voeren grote serpentines ons omhoog tot op het niveau van het stuwmeer. Er staan al enkele auto’s. we kiezen voor een parkeerplek zo dicht mogelijk bij ons vertrekpunt.
Bij een soort weerstation wordt de temperatuur en de windsnelheid aangegeven. Het is momenteel 5 graden, Brrr maar het waait bijna niet 1 à 2 Bfd. Om 9.00 uur vertrekken we naar boven. We hebben vandaag 699 hoogtemeter te gaan en het eerste deel van de tocht, naar de Oplererhutte duurt volgens het bord 1,5 uur. Het pad is goed te lopen. We komen al mensen tegen die van boven komen. Mogelijk hebben die in de hut overnacht. Dat is iets wat ook nog op ons verlanglijstje staat. We stijgen in een goed tempo en genieten van het mooie uitzicht over het stuwmeer en de omliggende bergen. Wat is dit toch genieten. We lopen lekker in ons eigen tempo en worden dan ook regelmatig ingehaald door mensen die sneller zijn. Voor ons gevoel halverwege komt de hut in zicht. Altijd goed zo’n punt om naar toe te lopen. Na 2 uur en 20 minuten (inclusief onze pauzes) bereiken weg de hut (2389m). Het is er gezellig druk. We besluiten ons te trakteren door bij de hut spek en ei te eten. Jammie wat smaakt dat goed. Om 12.00 uur vervolgen we de tocht. Vanaf de hut staat daar 3 uur voor maar de verwachting is dat we daar wel iets bij moeten tellen. Het pad is goed begaanbaar gemaakt. De stenen liggen deels als een soort geplaveid pad met als we omhoog of omlaag gaan een soort van trapjes. Het laat zich goed bewandelen. Na ongeveer 1 uur gaan we over een kam en is de hut uit ons zicht. In een lekker tempo gaan we door, we hebben nog wel een stuk te gaan. Mart heeft deze tocht ook als bestand op een app op de telefoon. Zo kunnen we goed volgen waar we ons bevinden en wat er nog te gaan is. Als we op het verste punt (gezien vanaf ons beginpunt) zijn, gaan we flink dalen. Het pad is hier slechter, Vaak uitgesleten door waterstroompjes en veel losse stenen. We zijn inmiddels 6 uur in totaal onderweg en we beginnen vermoeid te geraken. Tja, we zullen toch verder moeten. Inmiddels lopen we weer richting beginpunt en klauteren over de wortels en stammen van de begroeiing. Na bijna 7 uur onderweg te zijn geweest, arriveren we weer bij onze auto. Moe maar ook trots dat we het weer gedaan hebben. Op het weerstation is de temperatuur inmiddels 11 graden.

We rijden weer terug naar de camping en gaan eerst nog even langs de slager. We sluiten deze mooie dag af met een lekker BBQ. Tegen de avond voelen de spieren wat stijfjes. Ben benieuwd hoe deze morgen voelen.
De vermoeidheid zorgt ervoor dat we vroeg onder de wol gaan. Morgen is er weer een dag…..

Inpakken
Dinsdag 23-8-2017
Lekker uitgeslapen worden we tegen 8.00 uur wakker. De spierpijn valt reuze mee. Eerst maar weer eens naar de bakker. Lekker toch iedere dag verse broodjes, dat is ook vakantie. Na het ontbijt bespreken we even hoe we het vandaag gaan aanpakken. We gaan namelijk morgen naar huis.
We verdelen taken en maken een soort planning. Het hoeft allemaal niet meteen klaar, we hebben nog steeds vakantie.

Tegen 18.00 uur is alles zo goed al ingepakt en zitten we buiten te eten voor de caravan. Na het eten, afwassen en omdat de zon achter de berg verdwenen is, gaan we in de caravan. De avonden worden al redelijk fris…..

Naar huis
Woensdag 24-8-2017
De wekker waarschuwt ons al om 6.30 uur dat het tijd is om naar huis te gaan. Voor de terugreis hebben we de route anders verdeeld. We rijden vandaag, als het lukt, tot Neckarsulm en blijven daar dan overnachten om morgen dan verder naar huis te rijden. (398 km). De laatste keer naar de bakker in Zell. Toch eigenlijk best lekker om zo vroeg al een korte wandeling te maken. Na het ontbijt de laatste dingen en nog net voor 8.00 uur rijden we van de camping. Het is nog rustig op de weg. Zonder oponthoud rijden we het Zillertal uit. Ook op de snelweg naar de grens loopt het lekker door. Op de navigatie wordt op de ring rond München wel een file gemeld. Als we daar aankomen is het wel druk, maar het blijft goed doorrijden. Tegen 10.30 uur zijn we al voorbij München en is het tijd voor koffie. Na de pauze weer verder en het is pas even na 12.00 uur als we Greding passeren. Hier hebben we op de heenreis overnacht. We hebben over dit deel van onze terugreis nu 4 uur gedaan terwijl we op de heenreis voor dit zelfde stuk 7 uur nodig hadden. Dit geeft moed, maar de files zullen beslist nog komen. Als er geen oponthoud is, zullen we ergens tussen 15.00 en 16.00 uur in Neckarsulm aankomen. Nog niet lang na deze positieve berekening staan we in de file. Het is pas 13.30 uur als we op de A6 stoppen om te lunchen. Van hieruit normaal gesproken nog 2 uur tot de overnachtingsplek. De A6 echter is een grote bouwput en alles gaat traag. Soms staan we ook een tijdje stil om vervolgens gewoon weer een groot stuk door te rijden. De navigatie geeft aan dat we tegen 16.30 uur in Neckarsulm kunnen arriveren. Vlak voor Neckarsulm zijn alweer de volgende wegwerkzaamheden, maart erger nog de afslag die wij moeten nemen is volgens de borden afgesloten……en nu? Omdat we nu toch ook internet in eigen bundel hebben in het buitenland, wordt er gegoogled op alternatieven. Worden we ook niet vrolijk van. We besluiten het gewoon af te wachten en te zien of onze navigaties (auto en telefoon) ons toch naar de camping kunnen navigeren. De afslag blijkt achteraf toch niet dicht en weliswaar met files bereiken we om 16.45 uur de camping. Het is er nog niet superdruk op het deel waar de passanten meestal staan. Voor de rest staat het wel vol met caravans. Waarschijnlijk van werknemers aan de A6. De campingbaas adviseert ons morgen ook niet vóór 9.00 uur te vertrekken. Strak plan, kunnen we ook een beetje langer slapen en zo ver hoeven we morgen niet meer.
We gaan vanavond eten in Neckarsulm bij een eettentje dat we nog van vorige keren weten. Het is te voet vanaf de camping in ongeveer 20 minuten te bereiken. Ziet er alleen anders uit, ander meubels enz. misschien nieuwe eigenaar? Het eten is erg lekker wel grote porties. Ik krijg het zelfs niet op. Dan weer terug naar de camping om toch tegen 22.00 uur onder de wol te kruipen…….

Donderdag 25-8-2017
We hebben de wekker voor 7.30 uur gezet maar zijn al vroeger wakker. De verse broodjes kunnen we vanaf 7.30 uur bij de campingwinkel halen. Op ons gemak ontbijten en alles weer gereed maken voor vertrek. Omdat we toch tijd genoeg hebben, doe is zelfs nog ff de afwas. Dan is het 9.00 uur en tijd om te vertrekken. De route vanaf de camping naar de snelweg komt bekent voor en in no time rijden we weer op de A6. Bij Neckarsulm zijn nu inderdaad geen files. Helaas nog geen 30 kilometer verder staat het weer stil. We arriveren pas tegen 11.00 uur op Hockenheim voor een bakje koffie. Toch alweer 1 uur vertraging. Er wordt zoveel gewerkt op de A6 dat je je gaat afvragen of we deze route in de komende jaren maar moeten mijden. Veel van de werkzaamheden duren tot 2022.
Gelukkig gaat de rest van de reis goed zonder veel vertragingen. Bij de meeste wegwerkzaamheden kunnen we goed doorrijden. Even na 16.00 uur zijn we thuis. Ik mag met de mover de caravan op zijn plekje zetten. Best cool.
Vanavond eten we frites. Mart en Stephan met zuurvlees en ik heb liever een snack. Het voelt goed om weer thuis te zijn. Na het eten breng ik Stephan ook naar zijn eigen huis. Toch vermoeid van de terugreis val ik al om 21.30 uur voor de TV in slaap. Dan toch maar naar bed, dat ligt beter…….






Wil je graag meer foto's zien, neem dan een kijkje in het fotoalbum